Skorupa ziemska
Z Wikipedii
Skorupa ziemska - część litosfery ograniczona od góry atmosferą i hydrosferą, a od dołu granicząca z górną warstwą płaszcza ziemskiego (nieciągłość Mohorovičicia nazywana też nieciągłością Moho).
Materia tworząca skorupę ziemską znajduje się głównie w stałym stanie skupienia, a jedynie lokalnie, w ogniskach magmowych wystepuje ciekły stop krzemianowy. W obrębie skorupy ziemskiej występują dwa zasadnicze kompleksy skał, warstwę powierchniową stanowi kompleks osadowy, spod którego miejscami odsłania się kompleks krystaliczny, odmienność w ich wykształceniu pozwala wyróżnić skorupę kontynentalną, skorupę oceaniczną oraz występującą pomiędzy nimi skorupę suboceaniczną. Miąższość skorupy ziemskiej waha się od 5-8 km w części oceanicznej do 35-40 km w części kontynentalnej (pod Himalajami osiaga maksymalnie 80 km). Gęstość waha się od 2,7-2,8 g/cm³ w części kontynentalnej do 3 g/cm³ w części oceanicznej. W stosunku do całego globu, skorupa ziemska zajmuje małą cząstkę 1,4 % objetości oraz 0,3 % masy, stanowi jednak najbardziej zróżnicowaną chemicznie i fizycznie geosferę. Skorupa ziemska składa się z kilkunastu wielkich płyt tektonicznych o grubości kilkudziesięciu kilometrów. Rozpoznaniem i wyjaśnianiem zjawisk związanych z powstawaniem i ruchem płyt zajmują się teorie geotektoniczne, np. tektonika płyt lub teoria ekspansji Ziemi.
[edytuj] Skład chemiczny Skorupy ziemskiej
- tlen (O) 44,5 - 47 %
- krzem (Si) 25,5 - 29,5 %
- glin (Al) 7,5 - 8,1 %
- żelazo (Fe) 4,7 - 5 %
- wapń (Ca) 3 - 3,5 %
- sód (Na) 2,5 %
- potas (K) 2,5 %
- magnez (Mg) 1,9 %
- pozostale 1%
zródło: Geografia fizyczna świata, Wydawnictwo Naukowe PWN 2005 r., Jerzy Makowski