Philips Polska
Z Wikipedii
Firma Philips pojawiła się na scenie polskiego przemysłu w roku 1922, gdy w Warszawie powstała Polsko-Holenderska Fabryka Lampek Elektrycznych, produkująca żarówki i sprzęt oświetleniowy. Pierwszym produktem fabryki była jednowatowa żarówka, montowana z elementów holenderskich. W roku 1923 powstały pierwsze własne budynki fabryki przy ul. Karolkowej. W roku 1928 firma została przekształcona w Polskie Zakłady Philips S.A. Od tego czasu w zakładach produkowane były także lampy radiowe.
Ważnym momentem w rozwoju fabryki oraz w rozwoju polskiego przemysłu była budowa w 1930 roku pierwszej w Polsce "huty szklanej dla produkcji baloników do lamp oświetleniowych i radjowych". Uroczystego otwarcia fabryki dokonał dr Anton Philips, dyrektor generalny koncernu Philips, a udział wzięli m.in. prezydent Ignacy Mościcki i minister Eugeniusz Kwiatkowski. Również w roku 1930 rozpoczął się próbny montaż odbiorników radiowych z podzespołów importowanych z Holandii, a w roku 1932 seryjna produkcja odbiorników na nowoczesnych liniach produkcyjnych sprowadzonych z Holandii. Co roku pojawiały się nowe modele odbiorników, w materiałach reklamowych Philipsa, podobnie jak u innych producentów corocznie pojawiały się nowe modele odbiorników "na sezon", np. sezon 1935/36. We wrześniu 1939 r. zakłady przeszły pod zarząd okupacyjnych władz niemieckich i kontynuowały produkcję na potrzeby III Rzeszy.
3 sierpnia 1944 roku, dwa dni po wybuchu Powstania Warszawskiego powstańcy opanowali Polskie Zakłady Philips. We wrześniu 1944 roku, po klęsce powstania nastąpił demontaż maszyn i urządzeń z Zakładów Philips i ich wywóz do Weisswasser w Niemczech i do Krebs w Austrii. Do Austrii, gdzie miała powstać filia Philipsa, wywieziono również część personelu fabryki. Dyrekcja i pracownicy pochodzenia holenderskiego opuścili Warszawę. Budynki Zakładów Philips w Warszawie przy ul. Karolkowej i Grzybowskiej zostały spalone i zburzone.
