Philip Noel-Baker
Z Wikipedii
Philip John Noel-Baker (ur. 1 listopada 1889 w Londynie, zm. 8 października 1982 w Londynie) - brytyjski polityk, dyplomata, prawnik, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1959, a także medalista olimpijski w lekkoatletyce.
Był synem Josepha Allena Bakera, kwakra urodzonego w Kanadzie, który po przybyciu do Wielkiej Brytanii działał jako fabrykant i sprawował mandat w Radzie Miejskiej Londynu oraz Izbie Gmin. Philip Baker (człon Noel przybrał w 1943 od nazwiska żony Irene) studiował początkowo w USA (w kolegium kwakrów w Haverford), następnie w Cambridge. Działał aktywnie w środowisku studentów w Cambridge, m.in. jako prezydent stowarzyszenia studenckiego Cambridge Union Society. W czasie studiów zajmował się sportem, biegał średnie dystanse. W późniejszym okresie został powołany do ekipy olimpijskiej i zdobył srebrny medal w biegu na 1500 m na igrzyskach w Antwerpii 1920. Na kolejnych igrzyskach w Paryżu 1924 był kapitanem ekipy brytyjskiej (rozsławionej filmem Rydwany Ognia).
W okresie I wojny światowej organizował i dowodził jednostkami sanitarnymi. Został uhonorowany odznaczeniami wojennymi brytyjskimi, francuskimi i włoskimi. Brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu w 1919, a następnie w formowaniu Ligi Narodów. Był sekretarzem znanego dyplomaty brytyjskiego lorda Roberta Cecila, a następnie Sir Erica Drummonda, pierwszego sekretarza generalnego Ligi Narodów. W latach 1924-1929 wykładał prawo międzynarodowe na Uniwersytecie w Londynie, w latach 1933-1934 na Uniwersytecie Yale.
W 1924 kandydował po raz pierwszy w wyborach do Izby Gmin, reprezentując Partię Pracy; nie uzyskał mandatu. Został wybrany w 1929 i zasiadał w Izbie Gmin do 1931, a następnie w latach 1936-1970. W okresie II wojny światowej był sekretarzem parlamentarnym premiera Winstona Churchilla, po wojnie pozostał w rządzie Clementa Attlee jako sekretarz stanu ds. lotnictwa (1946-1947) i sekretarz stanu ds. stosunków wewnętrznych w Brytyjskiej Wspólnocie Narodów (1947-1950).
Aktywnie działał w brytyjskiej delegacji w ONZ, współtworzył Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1959 za całokształt wieloletniej pracy na rzecz pokoju światowego i rozbrojenia został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla.
Był autorem m.in.:
1901: Dunant, Passy • 1902: Ducommun, Gobat • 1903: Cremer • 1904: IPM • 1905: Suttner • 1906: Roosevelt • 1907: Moneta, Renault • 1908: Arnoldson, Bajer • 1909: Beernaert, Estournelles de Constant • 1910: MSPB • 1911: Asser, Fried • 1912: Root • 1913: La Fontaine • 1917: Czerwony Krzyż • 1919: Wilson • 1920: Bourgeois • 1921: Branting, Lange • 1922: Nansen • 1925: Chamberlain, Dawes • 1926: Briand, Stresemann • 1927: Buisson, Quidde • 1929: Kellogg • 1930: Söderblom • 1931: Addams, Butler • 1933: Angell • 1934: Henderson • 1935: Ossietzky • 1936: Lamas • 1937: Cecil • 1938: Biuro Nansenowskie • 1944: Czerwony Krzyż • 1945: Hull • 1946: Balch, Mott • 1947: Kwakrzy • 1949: Boyd Orr • 1950: Bunche • 1951: Jouhaux • 1952: Schweitzer • 1953: Marshall • 1954: WKNZdsU • 1957: Pearson • 1958: Pire • 1959: Noel-Baker • 1960: Lutuli • 1961: Hammarskjöld • 1962: Pauling • 1963: Czerwony Krzyż • 1964: King • 1965: UNICEF • 1968: Cassin • 1969: MOP • 1970: Borlaug • 1971: Brandt • 1973: Kissinger, Le • 1974: MacBride, Satō • 1975: Sacharow • 1976: Williams, Corrigan • 1977: AI • 1978: Sadat, Begin • 1979: Matka Teresa • 1980: Esquivel • 1981: WKNZdsU • 1982: Myrdal, García Robles • 1983: Wałęsa • 1984: Tutu • 1985: Lekarze Przeciw Wojnie Nuklearnej • 1986: Wiesel • 1987: Arias • 1988: Siły Pokojowe ONZ • 1989: Dalai Lama • 1990: Gorbaczow • 1991: Suu Kyi • 1992: Menchú • 1993: Mandela, de Klerk • 1994: Arafat, Peres, Rabin • 1995: Pugwash, Rotblat • 1996: Belo, Ramos Horta • 1997: ICBL, J.Williams • 1998: Hume, Trimble • 1999: Lekarze bez Granic • 2000: Kim • 2001: ONZ, Annan • 2002: Carter • 2003: Ebadi • 2004: Maathai • 2005: MAEA, ElBaradei • 2006: Grameen Bank, Yunus
