Franciszek Dindorf-Ankowicz
Z Wikipedii
gen.bryg Franciszek Józef Dindorf-Ankowicz (1888-1963) – polski dowódca wojskowy
[edytuj] Nota biograficzna
Urodził się 3 grudnia 1888 we Lwowie, gdzie ukończył gimnazjum realne i studiował na Politechnice Lwowskiej. Odbył roczną służbę wojskową w armii austriackiej. Czynnie działał w Drużynach Strzeleckich, gdzie dowodził m.in. szkołą podchorążych.
Po wybuchu wojny zmobilizowany do c.k. armii. Od marca 1915 do czerwca 1918 w niewoli rosyjskiej. Na Syberii uczestniczył w formowaniu 5 Dywizji Strzelców Polskich, w której dowodził kompanią i batalionem. Ranny w walkach.
W lipcu 1920 powrócił do kraju. W wojnie polsko-bolszewickiej i po jej zakończeniu dowodził 1 Syberyjskim pułkiem piechoty (przemianowanym później na 82 pułk piechoty). Od 1927 dowódca piechoty dywizyjnej w 30 Dywizji Piechoty. Od października 1937 dowódca 10 Dywizji Piechoty.
Na jej czele walczył we wrześniu 1939, obejmując wkrótce dowództwo Grupy Operacyjnej noszącej jego imię. Skapitulował 27 września na Lubelszczyźnie.
W okresie okupacji w Oflagu Murnau VIIA. Po wyzwoleniu służył przejściowo w II Korpusie. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie, gdzie zmarł 29 kwietnia 1963. Pochowany w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim.
[edytuj] Odznaczenia
- Virtuti Militari IV i V kl
- Polonia Restituta 4 kl
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (4-krotnie)
