Mezuza
Z Wikipedii
Mezuza ( מזוזה z hebr. odrzwia) - w judaizmie - Mający wartość symboliczną, historyczną i religijną. Mały pojemnik wykonany z drewna, metalu lub szkła, zawierający zamknięty w rurkę zwitek pergaminu, z naniesionymi dwoma fragmentami Tory (Księga Powtórzonego Prawa 6.4-9 i Księga Powtórzonego Prawa 11,13-21). Zawieszany na framugach lub odrzwiach domów religijnych żydów, jako dosłowne wypełnienie przykazania danego przez JHWH. Tekst ten także występuje w modlitwie szema. Do wykonania tekstu na pergaminie jest uprawniony tylko Sofer, tylko wtedy mezuza jest koszerna. Niektóre frakcje żydowskie lub emigracyjni żydzi traktują mezuzę jako talizman spełniający funkcję ochronną, jednak należy podkreślić że jej przeznaczenie jest zupełnie inne. Talmud podaje jako by mezuza jest jednym z siedmiu nakazów, jakie Bóg dał Izraelowi z powodu swojej miłości do niego i tylko w taki sposób powinna być traktowana.
[edytuj] Treść pergaminu
Słuchaj Izraelu! Haszem Bóg nasz, Haszem jest Jedyny. Będziesz miłował Haszem Boga twego, z całego serca swego i z całej duszy swojej i z całej siły swojej. Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą na twoim sercu. Będziesz je wpajał twoim dzieciom i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. I przywiążesz je jako znak do swojej ręki i będą między twoimi oczyma, i napiszesz je na bramach i na odrzwiach domu twego
[edytuj] Błogosławieństwo
Przy mocowaniu mezuzy do framugi drzwi, są wypowiadane następujące słowa:
- Barukh atah Adonai, Elohaynu, melekh ha-olam
- asher keedishanu b'meetzvotav v'tzeevanu leek'boa mezuzah
- Bądź błogosławiony, Panie, Boże Nasz, Królu świata (wszechświata)
- który święcisz nas w swojej powinności i rozkazujesz nam mocować mezuzę
