MDMA
Z Wikipedii
MDMA - 3,4-metylendioksymetamfetamina - jest jednym z najpopularniejszych narkotyków na całym świecie. Rozprowadzany jest w formie pigułek o nazwie Ecstasy. MDMA jest syntetycznym narkotykiem z rodziny fenetylamin, zaliczanym do psychodelików.
Spis treści |
[edytuj] Działanie
MDMA stymuluje mózg do wydzielania dużych ilości serotoniny. Objawia się to otwartością na kontakty, euforią, usunięciem zmęczenia oraz poczuciem, że "jest mi dobrze". Działa intensyfikująco na bodźce zewnętrzne.
Zdarzają się przypadki przedawkowania MDMA, które objawia się utratą przytomności. Główne niebezpieczeństwo w zażywaniu MDMA to możliwość odwodnienia spowodowana zapominaniem o piciu płynów. Znane są w Polsce przypadki przedawkowania MDMA ze skutkiem śmiertelnym. MDMA podnosi ciśnienie, więc jest niebezpieczne dla ludzi z chorym sercem.
Ogół efektów spożycia jest przybliżony do MDA i MDE. MDMA znajduje zastosowanie jako standardowy czynnik uszkadzający receptory 5-HT u zwierząt doświadczalnych. U ludzi przy dłuższym stosowaniu powoduje syndrom wypalenia emocjonalnego. Podawanie MDMA zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia choroby Parkinsona ze względu na znacznie nasilenie uwalniania dopaminy, której rozkład powoduje powstawanie wolnych rodników uszkadzających neurony w jądrze półleżącym przegrody, w obszarze nakrywki brzusznej oraz szlakach dopaminergicznych.
[edytuj] Zastosowania medyczne
Alexander Shulgin wychwalał medyczne właściwości MDMA i chciał, aby dopisano je do spisu leków, ale bez powodzenia. MDMA było stosowane jako lek pomocniczy przy psychoterapii. Znacznie różni się ono w działaniu od innych leków o tym zastosowaniu. MDMA "otwiera" człowieka, skłania do wyznań, głęboko schowanych w podświadomości. Pozwala przypomnieć sobie z zaskakującą dokładnością sytuacje sprzed wielu lat. Wielu lekarzy zachwalało jego właściwości, mimo to DEA zdelegalizowało je, jako analog nielegalnego już wtedy MDA. Aktualnie w Hiszpanii i w Izraelu prowadzone są badania nad oceną MDMA w leczeniu PTSD (zespół stresu potraumatycznego). Aktualnie MDMA znajduje się na wykazie środków odurzających w grupie I-P.
[edytuj] Historia
MDMA zostało pierwszy raz otrzymane w 1912 roku w niemieckich zakładach farmaceutycznych Merck. Merck w tym czasie wynajdywał wiele innych substancji psychoaktywnych, a MDMA było tylko jedną z nich i nie zwróco w tym czasie na nią większej uwagi. Po długiej przerwie, w latach 60. XX w. Alexander Shulgin poddał publicznej uwadze swoje badania nad MDMA. Nazywał MDMA "oknem". MDMA było często używane przez amerykańskich psychoterapeutów z powodu jego empatycznych właściwości. Pod koniec lat 80. XX w. z powodu szerokiego zjawiska pozamedycznego używania MDMA, zostało ono wpisane na listę nielegalnych substancji.
MDMA trafiło najpierw do klubów dla trendy yuppie, potem do klubów gejowskich. Na początku lat 90. XX w. stało się popularną używką kultury rave. W połowie lat 90. XX w. MDMA rozprzestrzeniło się na wszystkie subkultury. Aktualnie MDMA (w formie pigułek ecstasy) jest jednym z najpopularniejszych narkotyków razem z marihuaną, kokainą, heroiną i amfetaminą. Zgodnie z badaniami, żaden z narkotyków nie znalazł takiego uznania i takiej popularności w tak krótkim tempie.
[edytuj] Właściwości chemiczne
Nazwa systematyczna: N-[2-(1,3-benzodioksol-5-yl)-1-metyloetylo]-N-metyloamina. Nazwa chemiczna: 3,4-metylendioksy-N-metyloamfetamina. MDMA należy do rodziny fenetylamin. Szczegółowe badania nad MDMA przeprowadził Alexander Shulgin i opisał je w swojej książce PiHKAL. MDMA w czystej formie jest białym proszkiem o gorzkim smaku i bez zapachu (ewentualny zapach pochodzi z zanieczyszczeń), jest rozpuszczalne w wodzie.
