Alexander Shulgin
Z Wikipedii
Alexander "Sasha" Shulgin (urodzony 17 czerwca 1925) - wybitny farmakolog i wynalazca leków, znany z prowadzenia kampanii na rzecz legalizacji wybranych narkotyków, autor wspólnie z żoną dwóch książek "PiHKAL" i "TiHKAL", w których opisał osobiste doświadczenia z eksperymentami nad tryptaminami w TiHKAL oraz nad fenyloetyloaminami w PiHKAL.
[edytuj] Biografia
Po uzyskaniu stopnia doktora biochemii na Uniwersytecie Berkeley w 1954 r, rozpoczął pracę jako kierownik grupy badawczej w BioRad Laboratories i równolegle pracował też dla Dow Chemical Company. Jest on autorem ponad 200 publikacji naukowych, 20 patentów i 20 rozdziałów w książkach naukowych.
Najbardziej jednak zasłynął z propagowania legalizacji narkotyku extasy, pod koniec lat 70. i na początku 80. XX wieku. Razem z żoną napisał dwie książki popularno-naukowe "TiHKAL" i "PiHKAL" propagujące "bezpieczne" korzystanie z niektórych narkotyków. Do dzisiaj jest on orędownikiem legalizacji wybranych narkotyków i podjęcia szeroko zakrojonych badań nad znalezieniem bezpiecznych dla zdrowia związków poprawiających lub zmieniających nastrój.
Aktualnie pracuje jako doradca i ekspert kilku amerykańskich instytucji rządowych. Jest kierownikiem prywatnej grupy badawczej, liczącej ok. 20 chemików. Grupa ta posiada oficjalną zgodę amerykańskiej Drug Enforcement Administration (DEA) na prowadzenie badań i testów nowych substancji psychoaktywnych. Jego grupa badawcza tworzy systematycznie katalog substancji narkotycznych, opisując precyzyjnie ich działanie na ludzką psychikę. Testy substancji są prowadzone poprzez podawanie ich członkom grupy badawczej i precyzyjną obserwację efektów działania. Testy te obejmują też badanie jednoczesnego podawania kombinacji różnych narkotyków i wyszukiwanie takich, które dostarczają "przyjemnych" wrażeń przy możliwie jak najmniejszych skutkach ubocznych. Sam Shulgin przetestował na sobie kilkaset substancji narkotycznych, zarówno znanych już wcześniej jak i otrzymanych po raz pierwszy przez jego grupę badawczą.
Prace syntetyczne grupy Shulgina koncetrują się głównie na pochodnych fenyloetyloaminy i tryptaminy. Szczególnie dobrze przebadane są pochodne fenyloetyloaminy z grupy 2C*, z których najbardziej znana jest 2C-B i 2C-I, gdyż posiadają one interesujące własności narkotyczne i stosunkowo łatwo jest je otrzymać.
Dużo mniej znane są badania Shulgina syntezy związków, które w bardzo selektywny sposób wpływają na funkcjonowanie mózgu. Np: DIPT (di-izopropylotriptamina) to związek, który działa selektywnie na słuch. Wkraplany do ucha powoduje selektywną głuchotę na wysokie tony, przy czym zanik słyszalności skali dźwięku jest liniowo zależny od liczby kropel związku, które dostały się do ucha. Z każdą kroplą zakres spektrum słyszalnego dźwięku przesuwa coraz bardziej w stronę niskich tonów.
Aktualnie, Alexander Shulgin mieszka i pracuje w Lafayette w Kalifornii.
