Koń Przewalskiego
Z Wikipedii
| Koń Przewalskiego | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Podgromada | ssaki żyworodne |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | nieparzystokopytne |
| Podrząd | koniokształtne |
| Rodzina | koniowate |
| Gatunek | koń Przewalskiego |
| Nazwa systematyczna | |
| Equus przewalskii | |
| Poliakov, 1881 | |
Koń Przewalskiego, koń dziki (Equus przewalskii) - jedyny dziko żyjący gatunek koni. Ostatnie dziko żyjące osobniki spotyka się w Mongolii i Chinach.
Gatunek ten został nazwany na cześć rosyjskiego odkrywcy, podróżnika i geografa Nikołaja Przewalskiego, który w 1979. zebrał materiały badawcze, na podstawie których Poliakov opisał to zwierzę w 1881 roku. Wiele koni Przewalskiego zostało schwytanych na początku XX wieku i umieszczonych w ogrodach zoologicznych. Z tych 12-15 rozmnażało się w niewoli i od nich pochodzi obecna populacja tego gatunku.
- Opis
- Przypomina konia domowego, od którego odróżnia go krótka, stojąca grzywa oraz brak grzywki na czole. Ponadto różni się ilością chromosomów, choć krzyżówki są płodne. W szacie letniej sierść krótka, rdzawa na grzbiecie i bokach, brzuch żółtobiały. W szacie zimowej sierść dłuższa i jaśniejsza. Na grzbiecie ciemna pręga. Klacze mniejsze od ogierów.
- Wymiary
- długość 180 cm - 230 cm oraz ogon do 90 cm
Wysokość w kłębie - 125 - 145 cm
Ciężar około 200-350 kg.
- Biotop
- Niegdyś zamieszkiwał w licznych stadach stepy i półpustynie Azji Środkowej porośnięte przez roślinność halofilną.
Dobrze rozmnaża się w niewoli.
[edytuj] Systematyka
Klasyfikacja gatunku nie jest jednoznaczna. Obecnie spotyka się trzy stanowiska:
- wyżej przedstawione - Equus przewalskii jako odrębny gatunek rodzaju Equus
- Equus ferus przewalskii - podgatunek konia dzikiego (Equus ferus)
- Equus caballus przewalskii - podgatunek konia domowego (Equus caballus)
Zobacz też: gatunki zagrożone
