Kórnik

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Kórnik

Herb Kórnika

Gmina
- rodzaj

Kórnik
miejsko-wiejska

Burmistrz

Jerzy Czesław Lechnerowski

Powierzchnia

6,08 km²

Liczba mieszkańców (2006)
- liczba ludności
- gęstość

6807
1111,5 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

62-035 i 62-036 BNIN

Tablice rejestracyjne

PZ i POZ

TERC10
(TERYT)

4303921094

Urząd miejski³

pl. Niepodległości 1
62-035 Kórnik
tel. 61 817-04-11; faks 61 817-04-75

Strona internetowa miasta

Neobarokowy ratusz w Kórniku

Barokowy ratusz w Bninie

Kościół w Kórniku pw. Wszystkich Świętych, kolegiata

Kórnik, miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie poznańskim, nad Jeziorami Kórnickim i Bnińskim siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kórnik. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego. Położone 20 km na południowy wschód od Poznania przy drodze krajowej nr 11.

Według danych z 2006 roku, miasto miało 6807 mieszkańców.

Siedziba fundacji Zakłady Kórnickie.

W przeszłości dwa odrębne miasta, istniejące obok siebie w odległości 1 km:

Bnin z prawami miejskimi od 1395 roku,
Kórnik z prawami miejskimi od 1426.

W roku 1961 dla Bnina ustanowiono odgórnie wspólną administrację z Kórnikiem. Obecnie mieszkańcy Bnina usilnie starają się o przywrócenie praw miejskich swemu miastu.

W 1923 roku w Bninie (w Prowencie) urodziła się polska poetka, laureatka Nagrody Nobla z 1996 roku - Wisława Szymborska.

[edytuj] Atrakcje turystyczne

Zobacz więcej w osobnym artykule: Zamek w Kórniku.

Zamek w Kórniku
zabytek najwyższej klasy. Jego początki sięgają średniowiecza. Obronna budowla otoczona fosą, dostęp do niej był możliwy przez most zwodzony oraz spuszczaną okutą kratę. Do dziś z tego okresu zachowały się stare mury i piwnice obiektu. W połowie XVI wieku zamek rozbudowano i zwiększono jego funkcje obronne. W XVIII wieku Teofilia z Działyńskich przeobraziła średniowieczny zamek w barokowy pałac. Zamek dzisiejszy kształt - neogotycki, o wyglądzie i charakterze nawiązującym do budowli obronnych - zawdzięcza Tytusowi Działyńskiemu. W murach zamku mieści się muzeum z wieloma unikatowymi eksponatami, m.in. meble różnych stylów i epok, obrazy mistrzów polskich i europejskich, rzeźby, kolekcje numizmatyczne, militaria polskie i wschodnie, wyroby rzemiosła artystycznego z porcelany i srebra oraz zbiory etnograficzne i przyrodnicze z Australii i Oceanii. Jak głosi legenda: nocami po parku i zamkowych komnatach przechadza się Teofilia z Działyńskich zwana "Białą Damą".
Ratusz
zbudowany w stylu barokowym w 1907 roku, murowany, dwukondygnacyjny z użytkowym poddaszem. Na mansardowym dachu wieżyczka zwieńczona hełmem z iglicą. Siedziba Urzędu Miejskiego.
Biblioteka Kórnicka
w zamku ma swoją siedzibę Biblioteka Kórnicka, której bogaty księgozbiór ceniony jest przez bibliofili. Założył ją w 1828 roku Tytus Działyński. Gromadzenie księgozbioru rozpoczął po licznych podróżach po Polsce i Europie, wtedy zebrał kilkadziesiąt tysięcy książek i rękopisów, a w 1828 roku rozpoczął działalność wydawniczą. Dla potrzeb biblioteki przeznaczył zamek w Kórniku i specjalnie przystosowany pawilon ogrodowy. Jego syn i następca, Jan Działyński kontynuował dzieło swojego ojca. Dzisiaj Bibliotek Kórnicka jest jedną z pięciu największych tego typu placówek w Polsce, a jej zbiory obejmują: około 400 tys. woluminów, w tym ponad 30 tys. starych druków, 14 tys. rękopisów, mapy, atlasy, zbiory graficzne, ekslibrisy, fotografie, a także muzykalia i numizmaty. Od 1953 roku Biblioteka Kórnicka jest placówką Polskiej Akademii Nauk. Jako pierwsza biblioteka w Polsce umieściła pełną komputerową bazę starych druków i rękopisów w Internecie.
Kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych
gotycki kościół z neogotycką fasadą wzniesiony ok. 1437 roku. Murowany z cegły, otoczony murem z dwoma dzwonnicami. Znajdują się tu trzy późnorenesansowe nagrobki Górków z XVI wieku, a także nagrobek Teofilii z Działyńskich z XVIII wieku. W podziemiach mieszczą się krypty rodziny Działyńskich i Zamoyskich.
Oficyny
po północnej stronie zamku znajduje się dziedziniec, który przecina droga, po bokach stoją barokowe oficyny z połowy XVIII wieku.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Arboretum w Kórniku.

Arboretum
liczy ok. 3 tys. gatunków i odmian drzew i krzewów i jest jednym z największych w Europie Środkowej parków dendrologicznych. Wiele z okazów, często o imponujących rozmiarach, ma dzisiaj 130-180 lat, najstarsze rosnące drzewa to ok. 300-letnie lipy drobnolistne. Początkowo ogród włoski z XVIII wieku Teofila z Działyńskich przekształciła na park w stylu francuskim. Początki Arboretum to wiek XIX, kolekcjonowanie drzew i krzewów zainicjował Tytus Działyński, przy okazji przebudowy zamku powiększył park i urządził go w stylu angielskim, nadając mu charakter parku krajobrazowego. Po ojcu arboretum przejął Jan Działyński, zgromadził imponującą kolekcję gatunków drzew i krzewów, szczególnie iglastych. Arboretum jest częścią Instytutu Dendrologii Polskiej Akademii Nauk. W jednej z najstarszych budowli parkowych znajduje się Muzeum Dendrologiczne.
Prowent
zespół zabudowań folwarcznych położony ok. 300 m na południe od zamku. Budynki powstałe w XVIII i XIX w., zgrupowane są przy czworobocznym dziedzińcu. W jednej z oficyn w 1923 roku urodziła się noblistka Wisława Szymborska
Ratusz w Bninie
zbudowany w poł. XVIII w. w stylu barokowym, piętrowy, na planie prostokąta, dach mansardowy z wysoką wieżą zakończoną iglicą z herbem Działyńskich.
Kościół rzymsko-katolicki pw. św. Wojciecha w Bninie
wzniesiony w 1827 r. (dawniej ewangelicki), wewnątrz m.in. gotycka ośmioboczna chrzcielnica z piaskowca z drugiej poł. XV wieku.