Oficyna
Z Wikipedii
Oficyna (łac. officina, warsztat) w architekturze oznacza:
1. Budynek albo boczną lub tylną część kamienicy lub innego budynku znajdującą się w tylnej części działki budowlanej, bez dostępu bezpośrednio z ulicy. Okna oficyny wychodzą na podwórze, wejście prowadzi przez sień lub przejazd bramny głównego budynku oraz przez podwórze.
Oficyny wznoszono często z gorszych materiałów niż główny budynek, przeznaczone były bowiem na mieszkania służby, robotników, a także stajnie, kuźnie, a wcześniej także kuchnie. Często posiadały konstrukcję szachulcową, ich stropy posiadały mniejszą rozpiętość, a kondygnacje mniejszą wysokość. Stąd też oficyna stała się na przełomie XIX i XX wieku synonimem złych i niehigienicznych warunków mieszkaniowych, a gęsta tkanka miejska z oficynami stała się obiektem krytyki ze strony awangardowych architektów.
Po II wojnie światowej w odbudowywanych centrach miast w Europie Środkowej i Zachodniej częściowo lub całkowicie zrezygnowano z odbudowy oficyn.
2. Służbówkę, budynek nieopodal pałacu lub dworu świadczący usługi bezpośrednio dla budynku głównego (pralnie, kuchnie, piekarnie, pomieszczenia służby), stanowiący nieraz bok dziedzińca gościnnego (wjazdowego).
