Jeżowate

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z jeż. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Jeżowate
Jeż europejski (Erinaceus europaeus)
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	ssaki żyworodne
Szczep	łożyskowce
Rząd	owadożerne
Rodzina	jeżowate
Nazwa systematyczna
Erinaceidae
G. Fischer, 1817

Jeżowate (Erinaceidae) – małe ssaki pokryte igłami zaliczane do rzędu owadożernych. Żyją one w Europie, Azji, Afryce oraz na Nowej Zelandii. Jeże nie występują w naturze na terenie obu Ameryk. Jeże są spokrewnione z kretami ze ssakami ryjówkowatymi oraz alminkowatymi.

[edytuj] Budowa i zachowania obronne

Kolce jeży to przekształcone włosy, zbudowane z keratyny. Jeże nie są jadowite, ale kiedy ich igły wbiją się w ciało, trudno je wyjąć. Kolce jeża są mocno osadzone w jego ciele, w przeciwieństwie do jeżozwierza.

Kiedy jeż się przestraszy, zwija się w kulkę najeżoną kolcami oraz wydaje charakterystyczne posapywania. Taka technika obronna sprawdza się przeciwko większości drapieżników. Tylko sowy i fretki potrafią dobrać się do żywej kulki najeżonej kolcami. Największym wrogiem jeży są ludzie, którzy rozjeżdżają je kołami swoich samochodów, tym bardziej, że jeże mieszkają nie tylko w lasach, ale równie często w pobliżu siedzib ludzkich w parkach i ogrodach, nawet wielkich miast.

[edytuj] Odżywianie i rozród

Jeże są zwierzętami nocnymi i żywią się ślimakami, dżdżownicami, jajami ptaków, małymi ssakami i płazami oraz owadami. Wbrew ludowym przesądom, jeże nie jedzą jabłek. Jako ssaki owadożerne mogą służyć w charakterze naturalnego środka owadobójczego. Jeż jest w stanie podczas jednej nocy zjeść 200 gramów owadów. Kiedy jednak spożyje szkodniki zabite pestycydami, może ulec zatruciu. Właściciel ogrodu może zachęcić kłującego konsumenta owadów do zamieszkania w ogrodzie przez dokarmianie go niewielkimi ilościami pokarmu dla psów lub kotów. Nie wolno dawać jeżom ani sera, ani mleka, bo nie tolerują laktozy. Jeże są przystosowane do spożywania wysokobiałkowych pokarmów, jeżeli jednak podaje się im za dużo tłustego jedzenia, to zapadają na niewydolność wątroby oraz mają problemy z sercem. W klimacie umiarkowanym jeże zapadają w sen zimowy. Często zagrzebują się w stertach opadłych liści, aby przespać chłodny okres roku.

Ciąża u jeża trwa od 40-58 dni. Miot liczy najczęściej 3-4 młodych. Większe gatunki jeży żyją 4-7 lat w naturze (rekord 16 lat), a mniejsze 2-4 (4-7 w niewoli).

[edytuj] Jeż wschodnioeuropejski

Jeż wschodnioeuropejski (Erinaceus concolor) - różni się od jeża europejskiego tylko małą białą plamką na piersi. W Polsce występuje na tak zwanym niżu oraz w całej wschodniej i środkowej Europie.

[edytuj] Jeż domowy

Jeż domowy jest dalekim krewnym jeża europejskiego. Powstał dzięki krzyżowaniu dwóch gatunków jeży (Atelerix albiventris oraz A. algirus) i jest mniejszy od europejskiego. Jeże domowe mogą być trzymane jako maskotki, ale inne gatunki tych kolczastych ssaków źle znoszą niewolę.

[edytuj] Systematyka

Zobacz na Wikispecies systematykę:
Jeżowate

Erinaceidae - jeżowate
Podrodzina Erinaceinae

Rodzaj Atelerix
- Atelerix albiventris
- Atelerix algirus - jeż północnoafrykański
- Atelerix frontalis - jeż południowoafrykański
- Atelerix sclateri
Rodzaj Erinaceus
- Erinaceus amurensis - jeż amurski
- Erinaceus concolor - jeż wschodnioeuropejski
- Erinaceus europaeus - jeż europejski
Rodzaj Hemiechinus (jeże stepowe i pustynne)
- Hemiechinus aethiopicus - jeż pustynny
- Hemiechinus auritus - jeż uszaty
- Hemiechinus collaris
- Hemiechinus hypomelas
- Hemiechinus micropus - jeż indyjski
- Hemiechinus nudiventris
Rodzaj Mesechinus
- Mesechinus dauuricus
- Mesechinus hughi - jeż Hugha

Podrodzina Hylomyinae

Rodzaj Echinosorex
- Echinosorex gymnura - gołyszek
Rodzaj Hylomys
- Hylomys hainanensis
- Hylomys sinensis
- Hylomys suillus
Rodzaj Podogymnura
- Podogymnura aureospinula
- Podogymnura truei