Isaak Mazepa

Z Wikipedii

Izaak Mazepa (ukr.:Ісаак Мазепа, 16 sierpnia 1884–18 marca 1952) – ukraiński działacz społeczny i polityk socjalistyczny.

Isaak Mazepa urodził się w Kostobobrowie, w powiecie nowogrodzko-siewierskim guberni czernihowskiej w Cesarstwie Rosyjskim (obecnie Ukraina). Podczas studiów w Petersburgu działał w ukraińskich organizacjach studenckich. Od 1905 roku był członkiem Ukraińskiej Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej (УСДРП). Po studiach pracował w Jekaterynosławiu, gdzie w czasie rewolucji lutowej został członkiem dumy miejskiej oraz rady delegatów robotniczych i chłopskich.

Po powstaniu Ukraińskiej Republiki Ludowej, w kwietniu 1919 wszedł do rządu Borysa Martosa jako minister spraw wewnętrznych, a od sierpnia 1919 do maja 1920 stał na czele Rady Ministrów URL. Podał się do dymisji w proteście przeciw zgodzie Symona Petlury na oddanie Ukrainy Zachodniej Polsce. W zimie 1920/1921 brał udział w nieudanej wyprawie wojskowej ("pochód zimowy")z terytorium Polski na Ukrainę.

Po upadku Ukraińskiej Republiki Ludowej na emigracji. W latach 1920–1923 mieszkał we Lwowie, gdzie był redaktorem ukraińskich pism socjalistycznych, zaś od 1923 roku – w Czechosłowacji. Od 1927 pracował na stanowisku docenta w Ukraińskiej Akademii Gospodarczej w Poděbradach. Po II wojnie światowej wyjechał do Niemiec Zachodnich, gdzie od 1947 pracował w nowo powstałym Ukraińskim Instytucie Technicznym i Gospodarczym w Monachium. W latach 1948–1952 był pierwszym przewodniczącym Organu Wykonawczego Ukraińskiej Rady Narodowej na Uchodźstwie. Zmarł w Augsburgu.