Groch

Groch (Pisum L.) – rodzaj roślin strączkowych jednorocznych z rodziny bobowatych. Wyróżnia się kilka gatunków grochu, pełna systematyka nie jest do końca ustalona.

Pokrój: Występują odmiany zarówno płożące jak i pnące, osiągające w sprzyjających warunkach wysokość do 2 metrów.
Owoce: Strąki mające kształt podłużnej torebki, zawierające kilka niewielkich nasion.

Roślina uprawna: uprawiany dla celów spożywczych i na paszę dla zwierząt.
- Historia uprawy: groch jest jedną z roślin najwcześniej uprawianych przez człowieka, nasiona grochu zwyczajnego (Pisum sativum) znajdowano w stanowiskach archeologicznych na Bliskim Wschodzie datowanych na 10 000 lat. Najprawdopodobniej uprawiany był już około 7 800 lat przed naszą erą. Około roku 2 000 p.n.e. jego uprawa rozpowszechniła się w Europie i na Wschodzie, w Indiach i Chinach.
- Sposób uprawy: groch można wysiewać już gdy temperatura gruntu sięga 10°C, rośliny rosną najlepiej w temperaturze 13–18°C. Nie rozwija się dobrze w ostrym słońcu. Niektóre odmiany osiągają dojrzałość już po 2 miesiącach od wysiewu. Rośnie najlepiej w lekko kwaśnej, dobrze nawodnionej glebie. Dla uniknięcia chorób, nie należy wysiewać rośliny ponownie w tym samym miejscu przed upływem pięciu lat.
Sztuka kulinarna: niedojrzałe nasiona grochu mają barwę zieloną i zbierane są w celu bezpośredniego spożycia i produkcji mrożonek lub konserw.
- Dojrzałe i uschnięte nasiona grochu gotuje się i wykorzystuje jako podstawę rozmaitych posiłków lub dodatek do innych potraw. Tradycyjną polską potrawą jest groch podawany z kapustą i zupa grochówka.

Taksony należące do rodzaju groch:

groch zwyczajny - Pisum sativum L.
- groch zwyczajny typowy - Pisum sativum subsp. sativum
- groch zwyczajny polny (g. błękitnopurpurowy, g. polny) - Pisum sativum subsp. arvense (L.) Asch. & Graebn.