Federalna Służba Bezpieczeństwa
Z Wikipedii
Federalna Służba Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej (FSB, ros. Федеральная служба безопасности Российской Федерации, ФСБ) – państwowa służba specjalna w Rosji. Stanowi bezpośrednią następczynię KGB, głównie II Zarządu Głównego (WGU) KGB.
W listopadzie 1991, po puczu Janajewa, KGB zostało zlikwidowane, a powołana została Federalna Służba Kontrwywiadowcza (FSK, Федералнаыа Служба Контрразведки).
3 kwietnia 1995 r. ustawa o organach Federalnej Służby Bezpieczeństwa w Federacji Rosyjskiej przekształciła FSK w FSB, czyniąc z niej instytucję znacznie potężniejszą.
Ustawa ta:
- uregulowała stosunki między FSB a siłami zbrojnymi;
- nadała szefowi FSB status ministra i stopień generała armii;
- zezwoliła na przeprowadzanie operacji wywiadowczych i ochrony obywateli i przedsiębiorstw rosyjskich za granicą;
- nakazała informowanie prezydenta i premiera o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego;
- dała FSB prawo do dokonywania bez nakazu sądowego aresztowań i wstępu na teren prywatny "jeśli istnieją wystarczające dowody na fakt popełnienia przestępstwa";
- zezwoliła FSB na tworzenie jednostek specjalnych, stosowanie broni palnej oraz szkolenie personelu ochrony w przedsiębiorstwach prywatnych
- powołała organy sprawujące nadzór nad FSB
Dodatkowe zasady funkcjonowania Federalnej Służby Bezpieczeństwa określił dekret nr 633 prezydenta Borysa Jelcyna z 23 czerwca 1995. Dekret ten uszczegółowił zadania tej instytucji, nadał FSB podstawowe prawa do przeprowadzania prac kryptograficznych oraz określił zadania szefa FSB. Liczba zastępców szefa została zwiększona do ośmiu - dwóch pierwszych zastępców oraz pięciu zastępców odpowiedzialnych za departamenty i dyrektoriaty Służby oraz 1 zastępcę szefa odpowiedzialnego za miasto Moskwa oraz moskiewski dyrektoriat regionalny. Na nowego szefa FSB Jelcyn powołał pułkownika-generała Michaiła Iwanowicza Barsukowa.
FSB odegrała znaczącą rolę podczas wojen z Czeczenią. Wśród jej innych zadań warto wymienić: zwalczanie przestępczości zorganizowanej, terroryzmu, przemytu narkotyków oraz korupcji.
20 czerwca 1996 Jelcyn zwolnił Barsukowa i powołał Nikołaja Kowaliowa na stanowisko p.o. szefa FSB, a później na stanowisko szefa FSB.
W maju 1997 struktura FSB została przeorganizowana. Od tej pory FSB podzielone jest na pięć departamentów i sześć dyrektoriatów.
Szefem FSB w latach 1998-1999 był późniejszy prezydent Rosji - Władimir Putin.
W 1997 r. liczba pracowników FSB wynosiła 80 000.
W 1999 były wysoki oficer FSB Aleksander Litwinienko ujawnił przestępczą działalność tej formacji. Jej agenci mieli przeprowadzić w 1999 zamachy bombowe na budynki mieszkalne w Moskwie i Wołgodońsku, prowokując tym samym kolejną interwencję sił federalnych w Czeczenii.
[edytuj] Struktura FSB
- Departament Kontrwywiadu
- Departament Antyterrorystyczny
- Departament Analiz, Prognoz i Planowania Strategicznego
- Departament ds. Personelu i Zarządznia
- Departament Wsparcia Operacyjnego
- Dyrektoriat ds. Analizowania i Powstrzymywania Działań Grup Przestępczych
- Dyrektoriat Śledczy
- Dyrektoriat Operacyjno-Poszukiwawczy
- Dyrektoriat ds. Środków Operacyjno-Technicznych
- Dyrektoriat Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- Dyrektoriat Administracyjny
- Więzienie
- Centrum Naukowo-Techniczne
[edytuj] Szefowie FSK i FSB
- Wiktor Barannikow – styczeń 1992 do lipiec 1993
- Nikołaj Goluszko – lipiec 1993 do luty 1994
- Siergiej Stiepaszyn – luty 1994 do lipiec 1995
- Michaił Barsukow – lipiec 1995 do czerwiec 1996
- Nikołaj Kowaliow – lipiec 1996 do lipiec 1998
- Władimir Putin – lipiec 1998 do sierpień 1999
- Nikołaj Patruszew – od sierpnia 1999
[edytuj] Link zewnętrzny
 |
Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego i Rosji |
|---|---|
|
Obecne: GRU od 1918 | SWR od 1991 | FSB od 1995 | |
