Dymnica pospolita

Dymnica pospolita (Fumaria officinalis L.) - gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny dymnicowatych. Występuje w stanie dzikim w całej Europie z wyjątkiem dalekiej północy. W Polsce na całym obszarze.

Pokrój: Roślina wzniesiona lub podnosząca się, osiąga 10-30(40) cm wysokości.
Łodyga: Rozgałęziona, naga, bruzdowata, gęsto ulistniona.
Liście: Niebieskozielone, ogonkowe, podwójnie pierzaste, końcowe listki równowaskolancetowate o szerokości 2-3 mm.

Kwiatostan

Kwiaty: Purpurowoczerwone z ciemnoczerwonym wierzchołkiem i zielonym grzbietem zebrane po 20-40 w gęsty, groniasty kwiatostan. Kwiaty długości do 8 mm, symetryczne, z dwiema działkami kielicha. Płatki korony cztery, górny zewnętrzny kończy się ostrogą, dwa wewnętrzne z przodu zrośnięte. Kwiaty mają po 2 pręciki. Kwitnie od kwietnia do października.
Owoce: Nerkowata lub kulista niełupka, średnicy 2-2,5 mm, zielona do żółtobrunatnej, z niewielkim wgnieceniem na wierzchołku. Zaraz po dojrzeniu nasiona kiełkują słabo, po przezimowaniu w glebie mają znacznie większą zdolność kiełkowania. Kiełkują przez cały rok, przez co roślina jest uciążliwym chwastem polnym.
Biotop: Wysypiska, pola, winnice, ogrody, gdzie występuje jako chwast. Preferuje gleby gliniaste lub piaszczyste, suche, zasadowe. Występuje od niżu po pogórze. W wyższych położeniach porasta tylko południowe stoki.

Roślina trująca - słabo trująca

Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski : ziele dymnicy (Herba Fumariae), nieprzyjemny zapach i ostry, słono-gorzki smak nadaje mu alkaloid fumaryna lub protopina. Zawiera ponadto żywicę i substancje gorzkie.
- Działanie : przy chorobach pęcherzyka żółciowego, odwary i herbatki stosuje się przeciw chorobom skórnym.