Cieśnina Gibraltarska
Z Wikipedii
Cieśnina Gibraltarska (arab. جبل طارق, hiszp. Estrecho de Gibraltar) - cieśnina łącząca Morze Śródziemne z Oceanem Atlantyckim, oddzielająca Afrykę od Europy, pomiędzy dzisiejszym Marokiem i Ceutą (posiadłością hiszpańską) a Hiszpanią i Gibraltarem (posiadłością byrytyjską). W cieśninie znajduje się kilka małych wysp, m.in. sporne terytorium Isla Perejil. Cieśnina ma około 300 m głębokości. Jej szerokość w najwęższym punkcie wynosi 14 km.
W starożytności wzniesienia po obu stronach cieśniny, Skała Gibraltarska i Abyle, nosiły nazwę Słupy Herkulesa i oznaczały koniec znanego wówczas świata. Cieśnina Gibraltarska stanowiła od dawna bardzo ważny punkt strategiczny, jej opanowanie zapewniało bowiem kontrolę nad Morzem Śródziemnym. Podczas II wojny światowej cieśnina znajdowała się pod kontrolą brytyjską. Tym samym niemieckie łodzie podwodne, które wpłynęły wcześniej na Morze Śródziemne nie mogły go opuścić, gdyż podwodne prądy są tutaj zbyt silne i łodzie musiałyby wynurzyć się na powierzchnię.
Od pewnego czasu pojawiają się plany połączenia hiszpańskiego i marokańskiego brzegu Cieśniny Gibraltarskiej. Rozważa się albo wykonanie tunelu, albo zbudowanie mostu wiszącego. Oba projekty byłyby bardzo kosztowne i ich realizacja jest na razie kwestią dalekiej przyszłości.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z Gibraltarem i hydrologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
