Castle Wolfenstein
Z Wikipedii
| Castle Wolfenstein | |
| Producent | Muse Software |
| Wydawca | Muse Software |
| Silnik | własny |
| Data wydania | 1981 |
| Gatunek | skradanka, akcja |
| Tryb gry | Singleplayer |
| Kategorie wiekowe | brak |
| Platforma | Apple II, DOS, Atari 400/800, Commodore 64 |
| Kontrolery | klawiatura, joystick |
Castle Wolfenstein – gra komputerowa wyprodukowana i wydana w 1981 przez Muse Software na platformę Apple II. Później stworzono porty na ośmiobitowe komputery Atari, Commodore 64 oraz komputery PC działające pod kontrolą systemów DOSowych.
Spis treści |
[edytuj] Opis
Castle Wolfenstein można zaklasyfikować jako połączenie gry akcji i skradanki. Przedstawione w niej wydarzenia mają miejsce podczas II wojny światowej. Celem gracza, który wciela się w alianckiego szpiega, jest przedostanie się przez wszystkie poziomy zamku Wolfenstein, wykradzenie tajnych planów wroga i ucieczka.
W trakcie gry odwiedzane pomieszczenia są przedstawiane w widoku z góry, ale postacie od boku. Bohaterem kieruje się przy użyciu klawiatury, joysticka lub pokręteł sterujących (paddles). Jak na dzisiejsze standardy, grafika gry jest bardzo słaba, ale w czasie jej wydania była akceptowalna.
[edytuj] Przebieg gry
Na początku gracz jest wyposażony w pistolet i naboje. Poruszając się po pomieszczeniach, może zwrócić na siebie uwagę strażników, którzy próbują go postrzelić lub pojmać. Gracz powinien unikać strażników, a jeżeli zostanie zauważony, może ich zabić bądź przed nimi uciec. Można również w trakcie gry zdobyć mundur (znajdując go w skrzyni lub zdejmując z martwego przeciwnika).
W grze występują dwa rodzaje wrogów – zwykli strażnicy i żołnierze SS. Pierwsi nie zachowują się zbyt inteligentnie, reagują jedynie na dźwięk strzałów czy wybuchy granatów oraz na widok gracza poruszającego się bez munduru. SS-mani wydają się dużo sprytniejsi, noszą kamizelki kuloodporne (do ich zabicia potrzeba wielu strzałów bądź użycia granatu) i ścigają gracza między pomieszczeniami. Ponadto, potrafią wykryć gracza przebranego w mundur.
Jeżeli nie uda się przekraść obok strażników, to można ich zabić na dwa sposoby – zastrzelić (co wiąże się z możliwością wywołania alarmu jeśli strzał usłyszy inny strażnik) lub użyć granatu (co zwróci uwagę znajdujących się w pobliżu żołnierzy SS). Po uśmierceniu strażnika można przeszukać ciało, przy którym mogą znajdować się klucze, amunicja, granaty i kamizelka kuloodporna. Zabijanie strażników nie zawsze jest konieczne – często, gdy przytrzyma się ich na muszce, poddają się (podnoszą ręce do góry). Można ich wtedy przeszukać. Gracz w tej sytuacji nadal może zabić strażnika, ale nie jest to konieczne.
W odwiedzanych pomieszczeniach znajdują się zamknięte na zamek skrzynie. Rozbrojenie zamka zajmuje jednak dużo czasu. Gracz może również zdecydować się odstrzelić zamek lub wysadzić go przy użyciu granatu, ale jeżeli w skrzyni jest amunicja, to eksploduje. Poza nabojami i granatami, w skrzyniach można znaleźć mundury, kamizelki kuloodporne, tajne plany, a także nieużyteczne, choć interesujące przedmioty, np. dzienniki Evy Braun, Schnapps, Liebfraumilch, pieczona kiełbasa czy kiszona kapusta. Mogą one również być puste. Po spożyciu jadalnych przedmiotów, pojawia się zabawny komentarz na temat ich smaku. Ponadto, konsumpcja napojów alkoholowych prowadzi do pojawiania się komunikatu "Hic!" i utraty równowagi, objawiającej się niecelnymi strzałami i rzutami granatem. Dolegliwościom tym można zaradzić spożywając kiszoną kapustę czy pieczoną kiełbasę.
[edytuj] Historia
Gra została napisana przes Silasa Warnera, jednego z założycieli Muse Software. Wykorzystał on przy jej pisaniu stworzony przez siebie silnik dźwiękowy "The Voice", pozwalający na nagranie i odtworzenie głosu ludzkiego przy użyciu ograniczonych możliwości systemu dźwiękowego komputerów Apple II. Castle Wolfenstein to pierwsza w historii gra wykorzystująca zdigitalizowany głos ludzki. Mimo że dźwięk był słabej jakości, było to przełomowe osiągnięcie.
Ponadto, ze względu na charakter gry, można uznać ją za pierwowzór wszystkich skradanek, które zyskały popularność w latach 90.
W 1984 wydano sequel gry pod nazwą Beyond Castle Wolfenstein, bardzo podobny do Castle Wolfenstein pod względem wyglądu i zasad.
Mniej więcej w tym samym czasie w komputerowym światku zaczęła krążyć nieautoryzowana parodia gry, pod nazwą Castle Smurfenstein. Była to przerobiona wersja Castle Wolfenstein, używająca tego samego silnika, ale zmienionej grafiki i dźwięku. Jest ona czasem uznawana za pierwszy w historii mod.
Castle Wolfenstein stał się również inspiracją do stworzenia przez id Software rewolucyjnej gry Wolfenstein 3D, która, w powszechnej opinii, zapoczątkowała gatunek FPS. Często, dla uniknięcia niejednoznaczności, mówiąc o grze Castle Wolfenstein używa się określenia Wolfenstein 2D.
