Blekot pospolity
Z Wikipedii
Blekot pospolity | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | dereniowe |
Nadrząd | Aralianae |
Rząd | araliowce |
Rodzina | selerowate |
Rodzaj | blekot |
Nazwa systematyczna | |
Aethusa cynapium L. 1753 |
Blekot pospolity, szaleń, psia pietruszka (Aethusa cynapium Sp.Pl.2 1753) – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl., dawna nazwa: baldaszkowate). Występuje w Europie Środkowej. Roślina pospolita w całej Polsce, aż po niższe położenia górskie.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Naga, pusta w środku (dęta), delikatnie kreskowana, osiągająca wysokość 10 – 50 cm. W górnej części rozgałęzia się.
- Liście
- Nagie, spodem błyszczące, 2 – 3-krotnie pierzaste, trójkątne, przy czym ostatnie odcinki jajowatolancetowate. Wyrastają skrętolegle na łodydze.
- Kwiaty
- Drobne kwiatki zebrane w kwiatostan typu baldach złożony. Pokryw nie ma, lub co najwyżej jednolistna, pokrywki dłuższe od balddaszka, równowąskie i odgięte. Płatki korony górą białe, dołem zielonawe, pręcików 5, słupek 2-krotny, dolny. Kwiaty przedprątne lub równoczesne, owadopylne lub samopylne. Kwitnie od czerwca do października.
- Owoc
- Rozłupki o długości 3 – 5 mm, występujące po dwie na jednej szypułce. Ich powierzchnia jest żebrowana równej wysokości i grubości żebrami.
[edytuj] Zmienność
Opisano 3 podgatunki:
- Aethusa cynapium ssp. agrestis (Wallr.)Dostal. Wysokość 5-20 cm, łodyga kanciasta i rozgałęziona poziomo. Pokrywki równe długością baldaszkom, lub krótsze. Archeofit, roślina uprawna i ruderalna.
- Aethusa cynapium ssp. cynapium L. Wysokość 30-80 cm, łodyga obła lub bruzdkowana, wiotka. Baldszki krótsze od pokrywek. Roślina ruderalna, chwast w ogrodach.
- Aethusa cynapium ssp. cynapioides (Bieb.)Nyman. Wysokość ponad 90 cm, łodyga obła lub słabo bruzdkowana, sztywna, pokryta woskiem. Pokrywki równe długością baldaszkom, lub dłuższe. Rośnie w zaroślach i na skrajach lasów.
- Roślina trująca
- Ziele i kłącze zawierają toksyczne związki chemiczne – koniinę i cynapinę. Bardziej toksyczna z nich koniina powoduje silne podrażnienie błon śluzowych przewodu pokarmowego, w większych dawkach powoduje paraliż współczulnego układu nerwowego. Objawami zatrucia są: brak apetytu, drgawki, rozszerzenie źrenic, zaburzenia równowagi, paraliż, śmierć. U świni obserwowano krwotok z płuc i silną biegunkę. Roślina ma gorzki i piekący smak, można jednak pomylić jej liście z podobnymi liśćmi (nać) pietruszki – blekot bowiem często rośnie w uprawach rolniczych jako chwast.
[edytuj] Zastosowanie lecznicze
Stosować zawsze za wiedzą i zgodą lekarza. Leczenie się na własną rękę może grozić nawet śmiercią
- Surowiec: ziele.
- Zawartość: m.in.: olejek eteryczny, alkaloidy koniina i cynapina, dalej – narcyzyna, rutyna i kempferol.
- Działanie i zastosowanie: Blekot przejawia działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe i słabo uspokajające.