Bieruń
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°08' N 019°06' E
Bieruń | |||
|
|||
Województwo | śląskie | ||
Powiat | bieruńsko-lędziński | ||
Gmina - rodzaj |
Bieruń miejska |
||
Burmistrz | |||
Powierzchnia | 40,31 km² | ||
Położenie | 50° 08' N 19° 06' E |
||
Liczba mieszkańców (2006) - liczba ludności - gęstość - aglomeracja |
19 640 487,2 os./km² 3 487 000 (Katowice) |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
(+48) 032 | ||
Kod pocztowy | 43-150 | ||
Tablice rejestracyjne | SBL | ||
Miasta partnerskie | Moravský Beroun, Gundelfingen, Ostróg | ||
Urząd miejski3
ul.Rynek 1443-150 Bieruń tel. 032 324-24-00; faks 032 216-47-77 (e-mail) |
|||
Strona internetowa miasta |
Bieruń - miasto i gmina, w województwie śląskim, wchodzące w skład powiatu bieruńsko-lędzińskiego.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Położone przy granicy województwa śląskiego i małopolskiego, którą stanowi Wisła. Sąsiaduje z miastami: Tychy, Oświęcim, Lędziny, a także gminami: Chełm Śląski, Bojszowy. Koło Bierunia znajdowała się antyczna osada Leucaristus. Została ona odwzorowana na antycznej mapie Klaudiusza Ptolemeusza z lat 142- 147 naszej ery [1]. O tym, że miejscowość ta znajdowała się w sąsiedztwie Bierunia, informuje skorowidz nazw historycznych ORBIS LATINUS [2] oraz wynika to z położenia wśród innych zidentyfikowanych miejscowości Śląska.
Bieruń otrzymał prawa miejskie w 1387 od księcia opawsko-raciborskiego Jana II Żelaznego. Akt ten polegał na nadaniu praw wójtowskich Kusowiczowi za jego długoletnią wierną służbę. O istnieniu na obszarze miasta osadnictwa świadczą wzmianki zamieszczone w dokumentach, na przykład o Ścierniach z 1272, Bijasowicach z 1360, Bieruniu z 1376.
Do 1551 własność Piastów śląskich, od 1327 pod zwierzchnictwem Czech. Od 1743 w państwie pruskim i utrata praw miejskich. Od 1865 ponownie miasto i zmiana nazwy na Bieruń Stary. Od 1922 w granicach Polski, w czasie II wojny światowej wcielony do Niemiec. W latach 1975-1991 dzielnica Tychów. W 1991 ponownie pod nazwą Bieruń, wraz z Bieruniem Nowym, Bijasowicami, Czarnuchowicami i Jajostami utworzył miasto. Od odzyskania samodzielności przez Bieruń datuje się konflikt między tym miastem a sąsiednimi Tychami o tereny fabryczne Fiat Auto Poland (b. FSM), oraz osiedle zbudowane przy tej fabryce. Obecnie osiedle leży już w garnicach administracyjnych Bierunia, natomiast sama fabryka pozostaje w Tychach. Historycznie sporny teren należał do Bierunia, jednakże pozostawienie go w granicach Tychów było warunkiem zgody tego miasta na odłączenie Bierunia.
Od chwili zaistnienia, aż do obecnych czasów, czyli do odzyskania samodzielności prawnej w 1991, używano jednej nazwy w wymowie Bieruń. W zależności od reguł pisowni używano nazw Bieron, Bierun. W źródłach historycznych nazwa osady "de Beruna" użyta została dopiero w 1376. Śląsk znajdował się wówczas pod panowaniem czeskich Przemyślidów.
Bieruń składa się z dwóch części Starego i Nowego Bierunia.
[edytuj] Zabytki
- drewniany kościół cmentarny św. Walentego z lat 1598 - 1628
- kościół z XVIII wieku
- pomnik Powstańców Śląskich
[edytuj] Przemysł
Na terenie miasta znajduje się kilka dużych zakładów pracy, min. kopalnia węgla kamiennego "Piast", zakład tworzyw sztucznych "ERG", fabryka produktów mlecznych "Danone" (dawniej "Mildes Bieruń"), zakład materiałów wybuchowych i tartak. Na terenie Bierunia występują bogate złoża kruszyw żwiru i piasku. Złoża te ze względu na ochronę środowiska nie są eksploatowane.
[edytuj] Transport
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 44 i linia kolejowa Mysłowice - Tychy oraz linia kolejowa Katowice - Oświęcim.
[edytuj] Edukacja
- Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich;
- Powiatowy Zespół Szkół (dawna 'Górnicza');
- Gimnazjum nr 1;
- Gimnazjum nr 2;
- Szkoła Podstawowa nr 1;
- Szkoła Podstawowa nr 3;
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Miasta na prawach powiatu: Bielsko-Biała • Bytom • Chorzów • Częstochowa • Dąbrowa Górnicza • Gliwice • Jastrzębie-Zdrój • Jaworzno • Katowice • Mysłowice • Piekary Śląskie • Ruda Śląska • Rybnik • Siemianowice Śląskie • Sosnowiec • Świętochłowice • Tychy • Zabrze • Żory
Powiaty: będziński • bielski • bieruńsko-lędziński • cieszyński • częstochowski • gliwicki • kłobucki • lubliniecki • mikołowski • myszkowski • pszczyński • raciborski • rybnicki • tarnogórski • wodzisławski • zawierciański • żywiecki