Bór suchy
Z Wikipedii
Bór suchy (Bs) - siedlisko boru suchego występuje na obszarze wszystkich krain nizinnych. Udział boru suchego w ogólnej powierzchni lasów w Polsce wynosi ok. 8,5%. Gleby tego siedliska zalicza się do typu darniowo-bielicowego. Są to piaski luźne, równoziarniste, głębokie i suche o poziomie wody gruntowej poza zasięgiem korzeni drzew. Gatunkiem dominującym jest sosna zwyczajna. Wskaźnikowymi roślinami runa leśnego są: mech chrobotek, szczotlicha siwa, kostrzewa owcza. Warstwa podszytowa jest bardzo uboga i składają się na nią takie gatunki jak: jałowiec i dąb, a w domieszce występuje brzoza. Gatunki runa typowe dla boru suchego:
Cladonia pl. sp. - chrobotki,
Dicranum scopiarium - widłoząb miotlasty,
Calluna vulgaris - wrzos pospolity,
Festuca ovina - kostrzewa owcza,
Corynephorus canescens - szczotlicha siwa,
Nardus stricta - bliźniczka psia trawka,
Carex ehcetorum - turzyca wrzosowiskowa,
Koeleria glauca - strzęplica siwa,
Hieracium pilosella - jastrzębiec kosmaczek,
Arctostapyllos uva-ursi - mącznica lekarska,
Cetraria islandica - porost islandzki,
Entodon Schreberi - rokietnik pospolity.
