90377 Sedna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

**(90377) Sedna**
Sedna na zdjęciach z 2003 roku (moment odkrycia 14 listopada), źródło: NASA/JPL-Caltech
Odkrycie
Odkrywca	M. Brown, C. Trujillo, D. Rabinowitz
Data odkrycia	14 listopada 2003
Nr kolejny planetoidy	90377
Charakterystyka orbity (J2000)
Występowanie planetoidy	Planetoida transneptunowa
Średnia odległość od Słońca	502,040 AU
Mimośród	0,849
Peryhelium	76,032 AU
Aphelium	928,048 AU
Okres obiegu wokół Słońca	11249,05 roku
Średnia prędkość orbitalna	1,04 km/s
Nachylenie orbity względem ekliptyki	11,932°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	1180-1800 km
Masa	1,7-6,1×10²¹ kg
Średnia gęstość	2,0 (?) g/cm³
Okres obrotu wokół własnej osi	ok. 10 h (?)
Albedo	> 0,2 (?)
Jasność absolutna	1,6 ^m
Typ spektralny	?
Średnia temperatura na powierzchni	~ 14 K
Satelity naturalne	?

90377 Sedna to obiekt transneptunowy, odkryty przez Mike'a Browna, Chada Trujillo oraz Davida Rabinowitza 14 listopada 2003 roku. Obiekt planetopodobny został odkryty za pomocą 120-centymetrowego teleskopu Samuel Oschin znajdującego się w Obserwatorium Palomarskim nie daleko San Diego. Zaobserwowana równiez przez teleskop Hubble'a.

Sedna jest prawdopodobnie zimną planetoidą o wielkości ²/₃ Plutona (około 1500 km). Temperaturę jej powierzchni oszacowano na około -240°C. Okrąża Słońce w ciągu ponad 11 200 lat po mocno wydłużonej eliptycznej orbicie. Obiekt nazwany na cześć bóstwa oceanu według wierzeń Inuitów — ludów północy (od Grenlandii po Czukotkę w Rosji). Sedna jest oddalona obecnie o 130 mld km (942 j.a.), co czyni ją jednym z najdalszych znanych obiektów w Układzie Słonecznym. Jest ona najprawdopodobniej pierwszą poszlaką potwierdzającą istnienie Obłoku Oorta, który jest daleką przechowalnią małych, lodowych ciał wędrujących niekiedy w pobliże Słońca i Ziemi. Jest to drugi po Marsie najczerwieńszy obiekt w Naszym Systemie. Sedna jest jednym z niewielu tak dużych obiektów odkrytych od 1930 roku, kiedy to po raz pierwszy zaobserwowano Plutona.