Georgi Dimitrov

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Georgi Dimitrov (Георги Димитров) (28. juni 1882-2. juli 1949) var ein kommunistisk politikar frå Bulgaria. Han var frå 1946 til 1949 statsminister i Bulgaria.

Dimitrov vart fødd i Radomir. I 1902 vart han medlem i Det bulgarske sosialdemokratiske partiet(BSDP). Han vart med i den fløya som kalla seg «Dei tronge sosialistane (bolsjevikane)». I 1908 vart han medlem i sentralkomiteen i partiet og i 1913 vart han vald inn i nasjonalforsamlinga.

Under første verdskrigen sat han i fengsel. I 1918 vart han fri, og eit år seinare var han med og skipa Det bulgarske kommunistpartiet (BKP). I 1923 var han ein av leiarane i den store kommunistiske oppstanden i Bulgaria. Då oppstanden vart slått ned, fór han til Moskva, der han begynte å arbeide for Den kommunistiske internasjonalen (Komintern).

I førstninga av 1930-åra verka han som Komintern-agent i Tyskland. Etter riksdagsbrannen i 1933 vart han arrestert. Under rettssaka forsvarte han seg motig, og nazistane måtte sleppe han fri. Etter frigivinga fór han rett til Moskva, og han vart generalsekretær for Komintern frå 1935 til organisasjonen vart nedlagd i 1943.

Etter andre verdskrigen låg Bulgaria innanfor maktsfæra til Sovjetunionen. I 1946 fór Dimitrov heim att til Bulgaria og vart statsminister og generalsekretær i kommunistpartiet. Dimitrov var med og laga den nye grunnlova for landet, ein kopi av den sovjetiske frå 1936. Dimitrov utropte i 1946 landet som «folkerepublikk», det vil seie ein kommunistisk stat. Utanrikspolitikken hans var ekstremt prosovjetisk, men Josef Stalin lika lite planane hans om ein Balkanføderasjon saman med Jugoslavia, og han fall i unåde hos den sovjetiske diktatoren. I 1949 døydde han under eit besøk i Sovjetunionen. Han vart etterfølgd av Vassil Kolarov.