Diakritikon

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Eit diakritikon ellere eit diakritisk teikn er modifikasjonsteikn som blir sett over, under, foran eller bak ein bokstav.

[endre] Diakritikon i alfabet

Det latinske alfabetet nytter fleire aksentteikn som endrer lyden av ein bokstav. Døme på desse er tilde og akutt aksent. Slike teikn kan vera diakritikon på eitt språk, men ganske enkelt del av ein bokstav på eit anna. Til dømes blir u og ü sett på som ulike bokstavar i språk som tysk, estisk og ungarsk, medan dei er den same i mange romanske språk.

[endre] Diakritikon i andre skriftsystem

Mange austlege skriftsystem bruker diakritiske teikn for å visa kva vokallyd ein skal uttala ein konsonant med. Teikna kan òg brukast for å visa dobbel konsonant, fråver av vokal, eller framande lydar.

[endre] Diakritikon i fonetiske alfabet

I fonetisk transkripsjon blir det diakritiske teiknet sett til eit grunnsymbol for å markere lydverdien meir nøyaktig. Nokre fonetiske alfabet baserer seg på eit lite sett grunnsymbol, og eit stort sett diakritika, som t.d. det finsk-ugriske fonetiske alfabetet. Andre, som IPA, har fleire grunnsymbol, og gjev dei diakritiske teikna ein meir marginal plass.

Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia å vekse seg stor og sterk gjennom å utvide han. Sjå òg: Oversyn over språkspirer.