Klëppelkrich

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

De Klëppelkrich am Joer 1798 war als Befreiungskrich vun der Bevëlkerung vun den éisträich-hollännesche Provënzen a vum Fürstbistum Léck géint déi franséisch Besatzer geplangt, déi iwwerdriwwen héich Stéiere gefrot, d'Kierchen deelweis zougemaach a schlussendlech och nach de Jonktem fir hir Arméi zwangsrekrutéiert hunn. D'Bezeechnung Klëppelkrich kënnt dohier, datt d'Bauere just e puer vereenzelt Flënten haten, an dofir virun allem mat hire Klëppele, Gafelen, Greefer a Séisselen an de Krich gezu sinn. Déi franséisch Truppen hunn deen Opstand och deementspriechend séier a bluddeg néiergeschloen.

Dësen Artikel limitéiert sech op d'Evenementer vum Klëppelkrich, déi sech am Éisleker Raum ofgespillt hunn.

Inhaltsverzeechnes 1 Ursaache vum Klëppelkrich 2 Verlaf vum Klëppelkrich 2.1 De 5 Brumaire An VII (26. Oktober 1798) 2.2 De 6 Brumaire An VII (27. Oktober 1798) 2.3 De 7 Brumaire An VII (28. Oktober 1798) 2.4 Den 8 Brumaire An VII (29. Oktober 1798) 2.5 Den 9 Brumaire An VII (30. Oktober 1798) 2.6 Den 10 Brumaire An VII (31. Oktober 1798) 2.7 Den 11 Brumaire An VII (1. November 1798) 3 Enn vum Opstand 4 Literatur 5 Um Spaweck

[Änneren] Ursaache vum Klëppelkrich

Nodeems datt d'Fransouse bäi sech am Land d'Revolutioun ugefaang haten, si se higaang an hu Fräiheet, Gläichheet a Bridderlechkeet och hiren Nopeschlänner brénge wëllen, op dat deenen elo gepasst huet oder net. Am Fréijoer 1794 sinn déi franséisch Revolutiounstruppen dann och am Herzogtum Lëtzebuerg agefall an hunn et bis de Summer vum selweschte Joer och komplett besat, ausser der Festung, wou nach éisträichesch Truppen dra waren, déi eréischt de 7. Juni 1795 kapituléiert hunn.

D'Fransousen hu vill Reformen zu Lëtzebuerg duerchgesat, mol gudder wéi d'Meenungsfräiheet, mol manner gudder wéi d'Eropsetze vun de Steieren. Dozou koum och nach Zwangsrekrutéirung vun alle Männer tëscht 20 a 25 Joer, also grad deenen, déi am beschten um Feld oder soss schaffe kéinten. Och de Klerus huet elle misse schlécken, well all seng Privilegie waren op ee Coup fort, a Paschtéier, déi net den Eed op d'franséisch Republik a géint d'Monarchie ofleeë wollten, hu keng Mass méi dierften halen.

Opgestëppelt vum Klerus, den Eisträicher an den Englänner, déi all hir Ënnerstëtzung zougesot haten, hunn d'Éisleker an Äifeler Bauere sech zesummegedoen, fir relativ onméiglech Ziler ze erreechen: d'Festunge Lëtzebuerg a Léck anhuelen an esou den Ëmstuerz an den neie franséischen Departementer Ourthe a Forêts erbäizeféieren.

[Änneren] Verlaf vum Klëppelkrich

[Änneren] De 5 Brumaire An VII (26. Oktober 1798)

[Änneren] De 6 Brumaire An VII (27. Oktober 1798)

[Änneren] De 7 Brumaire An VII (28. Oktober 1798)

[Änneren] Den 8 Brumaire An VII (29. Oktober 1798)

[Änneren] Den 9 Brumaire An VII (30. Oktober 1798)

[Änneren] Den 10 Brumaire An VII (31. Oktober 1798)

[Änneren] Den 11 Brumaire An VII (1. November 1798)

[Änneren] Enn vum Opstand

[Änneren] Literatur

• Islek ohne Grenzen EWIV: Klëppelkrich, Erinnerungen einer Landschaft. Imprimerie Fr. Faber, 2002
• Gilbert Traush: Du particularisme à la nation / Vom Sonderbewusstsein zur Nation; Ed. St. Paul, ISBN: 2-87963-062-2

[Änneren] Um Spaweck

• Histoprim: De Verlaf vum Klëppelkrich