Hliðarmálmur
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Flokkur → ↓ Lota |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
4 | 21 Sc |
22 Ti |
23 V |
24 Cr |
25 Mn |
26 Fe |
27 Co |
28 Ni |
29 Cu |
30 Zn |
5 | 39 Y |
40 Zr |
41 Nb |
42 Mo |
43 Tc |
44 Ru |
45 Rh |
46 Pd |
47 Ag |
48 Cd |
6 | 72 Hf |
73 Ta |
74 W |
75 Re |
76 Os |
77 Ir |
78 Pt |
79 Au |
80 Hg |
|
7 | 104 Rf |
105 Db |
106 Sg |
107 Bh |
108 Hs |
109 Mt |
110 Ds |
111 Rg |
112 Uub |
|
Sjá staðlaða lotutkerfið fyrir litalykil. |
Hliðarmálmar eru þau 38 frumefni í flokki 3 til 12 í lotukerfinu. Eins og með alla málma, eru hliðarmálmar þjálir og sveigjanlegir, og leiða rafmagn og hita. Hið áhugaverða atriði við hliðarmálma er að gildisrafeindir þeirra (þær rafeindir sem að tengjast við önnur frumefni) eru til staðar í fleiri en einu rafeindahveli. Þetta er ástæðan fyrir því af hverju þessi efni hafa oft mörg almenn oxunarstig. Þrjú frumefni eru eftirtektarverð í hliðarmálmafjölskyldunni: Járn, kóbolt og nikkel. Þetta eru einu frumefnin sem að þekkt eru sem að gefa frá sér segulsvið.