Bertolt Brecht
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Bertolt Brecht eða Eugen Berthold Friedrich Brecht (10. febrúar 1898 – 14. ágúst 1956) var eitt af áhrifamestu leikskáldum 20. aldar. Hann þróaði nýja tegund leikhúss sem hann kallaði epískt leikhús. Leikhúsið átti að hans mati ekki að taka þátt í fyrirfram tapaðri samkeppni við kvikmyndina við að skapa blekkingu líkt og í leikhúsi natúralismans, heldur vera eins konar tilraun með aðstæður. Með því að nota framandgervingu má koma í veg fyrir að áhorfendur lifi sig inn í atburðarásina. Í verkum hans notast hann við klippingu þar sem framvindan er skyndilega rofin með einhverjum hætti, t.d. með söngatriði.
Brecht fæddist í Ágsborg og flutti síðar til Berlínar þar sem hann skrifaði meðal annars Túskildingsóperuna (1928) og Mahagonný (1930) með Kurt Weill. Þegar Adolf Hitler vann kosningarnar 1933 flutti Brecht úr landi og hóf langvinnt flakk um heiminn sem endaði að lokum í Bandaríkjunum. Flestum verkum Brechts frá þessum tíma er beint gegn fasisma. Á tímum Kalda stríðsins lenti hann á svörtum lista vegna tengsla við kommúnista. Hann flutti aftur til Evrópu og þáði boð um að setjast að í Austur-Berlín þar sem hann bjó til dauðadags.
