Oratórium
A Wikipédiából, a szabad lexikonból.
Az oratórium az operához hasonlóan szólóéneket, kórust és zenekart foglalkoztató drámai hatású kompozíció. Tárgya többnyire bibliai eredetű; az operától elsősorban szinpad nélküli előadása különbözteti meg. Az első nagy oratóriumokat Carissimi írta, a műfaj betetőzője Georg Friedrich Händel.
[szerkesztés] Oratórium
Imaház, főleg protestáns szóhasználatban. A kifejezés a latin "oratio" (ima) szóból ered. Vö. a debreceni református kollégium oratóriuma.