شاهنشاه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
یعنی شاه شاهان یا امپراتور که بر یک سرزمین بزرگ با شاه های مستقل حکومت می کند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] شاهنشاه در ایران
در دوره هخامنشیان کشور پهناور ایران به بخش های زیادی تقسیم شده بود که به هر یک ساتراپ می گفتند . هر ساتراپ دارای یک شاه بود و در امور داخلی خود مستقل بود. از این رو به شاه هخامنشی شاهنشاه یعنی شاه شاهان می گفتند.
[ویرایش] امپراتور
اِمپِراتور واژه‌ایست که از زبانهای اروپایی به پارسی درآمده. امپراتور لقبی است که در آغاز به سرداران برجسته رومی داده می‌شد. پس از چندی به فرمانروای روم امپراتور می‌گفتند و سرزمین زیر فرمانش را نیز امپراتوری می‌خواندند. پس از فروپاشی امپراتوری روم به پادشاهان نیرومندی که بر چندین کشور و سرزمین فرمان می‌راندند امپراتور می‌گفتند.امپراتور برابر با شاهنشاه در زبان فارسی است.
[ویرایش] چند امپراتور نامدار
- ژولیوس سزار امپراتور روم
- شارلمانی
- ناپلئون بوناپارت امپراتور فرانسه
[ویرایش] امپراتوری یا پادشاهی
به سرزمین وسیعی با ایالت ها و شاهان مستقل که توسط یک دولت مرکزی و به صورت سلطنتی اداره گردد، یک امپراتوری یا پادشاهی گفته می شود.
[ویرایش] امپراتوری های بزرگ جهان
- امپراتوری روم
- امپراتوری پارس
- امپراتوری اینکا
- امپراتوری چین
