تاریخ سوریه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فهرست مندرجات

۱ شام و سوریه در بستر تاریخ
۲ منبع

[ویرایش] شام و سوریه در بستر تاریخ

[ویرایش] پیش از اسلام

شام و سوریه کنونی یکی از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی آسیا محسوب شده و در هزاره سوم قبل از میلاد قوم سامی آموری در این سرزمین ساکن و حکومتی در آن تشکیل داده‌اند که تا سال 1700 قبل از میلاد دوام آورد.

در اواخر قرن یازدهم قبل از میلاد، قوم دیگری نیز به نام آرامی در این کشور مستقر شدند. در سال 395 میلادی پس از تجزیه دولت روم شرقی و غربی، این کشور جزو قلمرو و شاهنشاهی روم شرقی (بیزانس) گردید. به تدریج استیلای بیزانس بر سوریه ضعیف شد تا اینکه در قرن اول هجری (هفتم میلادی) در زمان خلافت ابوبکر، خالد بن ولید، مامور تصرف آن گردید.

[ویرایش] پس از اسلام

محمد پیامبر اسلام، در مدت حیات خود دو بار مرزهای امپراتوری روم در سرزمین شام را مورد تهاجم نیروهای نظامی خود قرار داد. او در واپسین رازهای زندگی خود (سال یازدهم هجری)، سپاهی به فرماندهی اسامه بن زید و تمامی بزرگان صحابه برای هجوم به سرزمین شام تدارک دیده و اعزام ساخت؛ اما در درست در آن روزها به فوت نمود و خلیفه و جانشین انتخابی او یعنی ابوبکر، اعزام آن سپاه را دنبال کرد.

[ویرایش] دوران معاصر

سوریه در سال 1799 میلادی با فتح مصر توسط ناپلئون بناپارت به اشغال فرانسه در آمد. با استقلال نسبی مصر، سوریه نیز دوباره به عثمانی واگذار گردید. آزار مسیحیان و سرکوبی شورشهای آنان در این شهر، راه مداخله دولتهای اروپایی را بیش از پیش به این کشور باز کرد و سرانجام در سال 1860 میلادی، فرانسه به‌عنوان کمک به سلطان عثمانی در اداره سوریه، نیروهای نظامی خود را در بیروت (که آن زمان جزو سوریه بود)پیاده کرد. با ورود دولت اسلامی در سال 1914 م به جنگ جهانی اول، ملی‌گرایان عرب، زمینه را برای اجرای اهداف استقلال‌طلبانه خود مساعد دیده و شروع به فعالیت کردند. در همین زمانها نیز زمینه برای ایجاد یک دولت یهودی در اسرائیل کنونی آغاز شده بود. در پایان جنگ جهانی اول و شکست عثمانی، امیر فیصل بن حسین (که بعدها پادشاه عراق شد) از سوی کنگره مردم سوریه به پادشاهی این کشور انتخاب گردید. در سال 1918 میلادی با حکومت وی، موقعیت و مرکزیت سیاسی دمشق تثبیت شد. در سال 1920، نیروهای فرانسه و متفقین، این کشور را به‌ تصرف درآوردند و سوریه و لبنان با رای جامعه ملل، تحت قیمومیت فرانسه قرار گرفت. در سال 1926 لبنان از سوریه تجزیه و کشوری جداگانه شد. پس از مذاکرات طولانی در سالهای 1930 و 1932 توافق‌هایی برای تأسیس سوریه خودمختار به‌عمل آمد. در سال 1914م نیروهای انگلیس و فرانسه آزاد، سوریه را اشغال کردند. ژنرال کاترو، فرمانده نیروهای فرانسه آزاد استقلال و سپس تأسیس جمهوری سوریه را در شانزدهم سپتامبر 1941م اعلام کرد و(شیخ تاج الدین حسنی) رئیس جمهور شد.

در سال 1967 پس از جنگ با اسرائیل، قسمتی از خاک سوریه - از جمله ارتفاعات جولان (گولان)و بخشی از قنیطره - به‌ تصرف اسرائیل درآمد. سرانجام در سال 1970 ارتشبد حافظ اسد با کودتایی قدرت را به دست گرفت و به ریاست جمهوری انتخاب شد.

در سال 1973م سوریه دوباره در جنگ اعراب و اسرائیل شرکت کرد و خسارات زیادی بر اسرائیل وارد آورد. در سال 1982 سوریه بدنبال هجوم صهیونیستها به جنوب آن تا حدی درگیر نبرد لبنان بود. در حال حاضر 2005 ریاست جمهوری بر عهده بشار الأاسد فرزند وی است. فرزند دیگر وی ملقب به (اباباسل) که همه مقدمات برای جانشینی او به قدرت آماده بود در یک سانحه کشته شد.