El Vikipedio

Neolatino (Neolatinus) estas planlingvo proponita de pastro Antonio da Monte Rosso.

[redaktu] Gramatiko

Estas du genroj: viraj kaj inaj, se vorto ne estas ina, estas vira. Inaj substantivoj sekvas la unua deklinacio de latina lingvo; la viraj substantivoj sekvas la dua deklinacio de latina lingvo. Nombroj kaj pronomoj sekvas la sama regulon.

La verbo esse (esti) oni konjugacias kiel en la latina, aliaj verboj sekvu la unua konjugacion de la latina.

[redaktu] Specimenoj

• Tala est vita cuala est morta, aut, tala vita, finus ita (Tiel kiel estas la vivo, tiel estas la morto, aŭ, tiel la vivo, tiel la morto).

• Eu egum! Videavi ad pedos meos meum filium, meam sororam et meos avos occisos a bombabus! (Ve mi! Mi vidis ĉe miaj pedoj mian filon, mian fratinon kaj miajn avojn mortigaj per bombo).

Ĉi tiu artikolo pri "Neolatino (Monte Rosso)" ankoraŭ estas ĝermo pri lingva temo. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la butono «redaktu». Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.