Monismo
El Vikipedio
Monismo estas la ismo komencita per Parmenido. Ĝi instalas ke mondo estas nur esto kaj ĉio iras al unujo.
Laŭ Parmenido ekzistas esto kaj ne ekzistas malesto. Tiu instalado estas la unua rajto de ontologio. Monismo de Parmenido estas opozicio de pluralismo de Heraklito laŭ kiu ĉion kunigas militeco kaj ĉio estas en ĉiama movado. Laŭ Parmenido ĉion kunigas amo kaj ĉio estas senmova. Heralito konsentas kun opiniado laŭ sencoj, Parmenido sencojn riproĉas kaj opinias nur per sia intelekto. La diskuto inter monistoj kaj pluralistoj estas revolucio en filozofio ĉar kun tiuj diskutoj oni kreis plej gravajn flankojn de homa opinio pri la monista aŭ pluralista mondo kaj eĉ pri movo, kreanta substancio de la mondo kaj kosmogonio. Monistoj estis ankaŭ: Alkmajono de Krotono, eleatoj: Zenono el Eleio, kiu kreis la paradoksojn kaj Melissos el Samos. Monismaj estis ankaŭ kelkaj atomistoj kiel Leŭkipo kaj Demokrito.
Monismon oni dividas ontologike al:
