Lakota lingvo
El Vikipedio
| Lakota lingvo (Lakota) | ||
|---|---|---|
| Parolata en: | Usono, kelkaj parolantoj en Kanado, speciale en Norda Dakoto kaj Suda Dakoto, sed ankaŭ norda Nebrasko, suda Minnesoto kaj norda Montano | |
| Denaskaj parolantoj: | 8,000–9,000 parolantoj | |
| Fremdlingvo / dua lingvo por: | ? | |
| Lingvistika klasifiko: |
? | |
| Oficiala statuso | ||
| Oficiala lingvo en: | nenie | |
| Reguligita de: | ? | |
| Skribo: | latina | |
| Lingvaj kodoj | ||
| ISO 639-1: | ? | |
| ISO 639-2: | sio (B) | lkt (T) |
| SIL: | ? | |
Lakota estas la plej granda de la tri lingvoj de la Dakotoj. Ĝi estas ĝenerale konsiderata aparta lingvo far la parolantoj, sed ĝi estas reciproke komprenebla kun la du aliaj lingvoj, kaj la plejparto de lingvistoj konsideras ĝin varianto. La lakota lingvokomunumo estas unu el la plej grandaj vivantaj aŭtoktonaj lingvokomunumoj en Usono; ĉirkaŭ 8000 al 9000 parolantoj vivas tie, plejparte en la centraj nordaj ŝtatoj Norda kaj Suda Dakoto.
Misiistoj inventis la skribitan lingvoformon ĉirkaŭ 1840 kaj ekde tiam ĝi evoluas pro ĉiutagaj bezonoj kaj uzado.
