Komuniklingvo
El Vikipedio
Komuniklingvo, Communicationssprache, Universal Glot aŭ Weltsprache estas internacia planlingvo proponita en 1839 de J. Schipfer (Leipzig) surbaze de la franca lingvo kun simpligita senescepta gramatiko kaj ortografio. La substantivo havas deklinacion.
Tiu projekto havas historia intereso pro du kialoj. Unue, ĝi esti bazita en la franca reflektas la sentumon de tiu tempo kiam la franca estas "preskaŭ universala" lingvo. Interese estas atenti la tempo kiam la projetoj komencis bazigi sur la angla. En 1879 jam Volapuko prenis la anglan kiel bazon. Due, Schipfera projekto reflektas la nova konscio pri pli grandaj eblecoj de internacia komunikado kiuj aperis en la mondo per la trajno kaj vaporŝipo. La aŭtoro rekomendis uzi sian projekton en "novaj vojaĝmedioj".
Nombroj (1-10): una, dua, tria, quatra, quina, sesta, setta, otta, nona, dia.
Patro nia: No Pera, wia ete Cielu ta Noma sanctiferii; ta Royoma Ais arrivii; ta volonta färerii com Cielu änsi Terru. Donne Ais noa Päno quotidien; pardonne Ais noa offansos, com pardonnas Aos offanding; non permette que succombias tantationi; mä delivre Aos malu.
[redaktu] Bibliografio
SCHIPFER, J.
Versuch einer Grammatik für eine Allgemeine Communications- oder Weltsprache
Wiesbaden 1839
La projekto ricevas la bibliotekan kodon 417.4"1839” de Biblioteko Butler.
