Duonduto
El Vikipedio
La intervalo de duona paŝo, duontono, aŭ minora sekundo estas la parenceco inter la antaŭiranta tono kaj la unua noto (la radiko aŭ toniko) en majora skalo. Estas la inversigo de la majora septo. Estas ofte mallongiĝas kiel m2.
Minora sekundo en ĝusta sintoneco konformas al tonalta proporcio de 16/15 aŭ 1:1.0666, aŭ variaj aliaj proporcioj, dum en egala temperamentata sintonizado estas proporcio de 1:21/12 (proksimume 1.059), aŭ 100 cendoj, 11.731 cendoj bemolo de 16:15.
Traditionally la minora sekundo konsideriĝas la plej disonanca intervalo post la tritono.
Laŭ Carl Dahlhaus (1990), "kiel malfrua kiel la 13-a jarcento la duontono traviviĝis kiel problemeca intervalo ne facile koniĝata, kiel la neracionala restaĵo inter la perfekta kvarto kaj la ditone [4/3 / (9/8)2 = 256/243!]." En melodika duontono, ne "tendenco perceptiĝas de la suba tono ale la supra, aŭ de la supra ale la suba. La dua tono ne preniĝas esti la 'celo' de la unua. Anstataŭe, la duontono evitiĝies en clausulas ĉar ĝi mankis klarecon kiel intervalo." Eko en la 13-a jarcent kadencoj komencas bezoni mocion en unu voĉo de duontono kaj la alia de plentono en kontraŭa mocio.
[redaktu] Vidu ankaŭ
- muzika sintonado
- majora sekundo
- logaritma skalo
[redaktu] Source
- DAHLHAUS, Carl, trans. GJERDINGEN, Robert O. (1990). Pristudoj en la Origino de Harmonia Toneco (angle: Studies in la Origin of Harmonic Tonality. Princeton University Press. ISBN 0691091358.
