El Vikipedio

Lingvistiko > Planlingvoj > Anglo-franca

Anglo-franca estas internacia kompromisplanlingvo proponita en 1889 de brita George Henderson kiu poste proponis Latinesce. Anglo-franca ŝajnas esti nur angla lingvo kun vortoj el la franca, ĝi uzas artikolon, pronomojn, adverbojn, prepoziciojn kaj konjunkciojn de la Angla kaj la reston de vortprovizo de la Franca. La projekto havis grandan divastigon kaj influis aliajn projektojn. Ĝi, kaj Latinesce, estas citita de Louis Couturat kaj Leopold Leau, en ilia Histoire de la langue universelle.

Nombroj (1-10): un, du, tre, quat, quinc, sex, sept, oct, novem, dec.

[redaktu] Specimenoj

1-"The peuples of the Orient trouv they selfs in an embarras encore more grand wen they voul to entam commercial relations with Europe."

Traduko: "La popoloj de Oriento troviĝas en embaraso ankoraŭ pli granda kiam ili serĉas komercajn rilatojn kun Eŭropo".

2-"Me pren the liberti to ecriv you in Anglo-franca... Me have the honneur to soumett to you's inspection the prospectus of me's objets manufactured, which to you envoy here inclued".

Traduko:"Mi prenas la liberon skribi al vi en Anglo-franca... Mi havas la honoron submeti al via inspekto la prospekton de miaj fabrikitaj objektoj, kiun al vi mi sendas ĉikune".

Ĝi recevis la bibliotekan kodon 417.24 “1889” de Biblioteko Butler.

Ĉi tiu artikolo pri "Anglo-franca" ankoraŭ estas ĝermo pri lingva temo. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la butono «redaktu». Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi.