Μεταφράσεις της Αγίας Γραφής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι μεταφράσεις της Αγίας Γραφής αποτελούν γλωσσικές αποδόσεις του ιερού κειμένου των Γραφών σε άλλη γλώσσα ή μεταφορά σε άλλο τύπο της ίδιας γλώσσας.
Υπολογίζεται ότι σήμερα η Αγία Γραφή, ολόκληρη ή τμήματά της, έχει μεταφραστεί σε πάνω από 1.800 γλώσσες. Εντούτοις, ενώ τα πρωτότυπα κείμενα θεωρούνται θεόπνευστα, δεν ισχύει το ίδιο για τις μεταφράσεις ή τους μεταφραστές, στο σύνολο σχεδόν του χριστιανισμού. Εξαίρεση του κανόνα αυτού αποτελεί η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, που στην Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, επικυρώθηκε ως θεόπνευστη από τοπικές και οικουμενικές συνόδους, καθώς χρησιμοποιήθηκε από τους αποστόλους στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (ιδιαίτερα στις επιστολές του Παύλου) και από εκκλησιαστικούς συγγραφείς στην Ανατολή και τη Δύση.
Ιστορικά, το έργο της Βιβλικής μετάφρασης ανάγεται στον τρίτο αιώνα Π.Κ.Χ. όταν άρχισε το έργο της ελληνικής μετάφρασης των Εβδομήκοντα από τις θεόπνευστες Άγιες Γραφές που ήταν γραμμένες στην εβραϊκή και αραμαϊκή γλώσσα.
Ακολουθεί ένας συνοπτικός συγκεντρωτικός πίνακας μεταφράσεων της Βίβλου που έχουν κυκλοφορήσει κυρίως στην ελληνική και στην αγγλική αλλά και σε άλλες γλώσσες. Για κάθε μετάφραση καταγράφονται εν συντομία και εφόσον υπάρχουν διαθέσιμες οι εξής πληροφορίες:
- α) το χαρακτηριστικό όνομα της μετάφρασης,
- β) το περιεχόμενο ή αντικείμενο της μετάφρασης,
- γ) ο μεταφραστής, η ομάδα των μεταφραστών ή ο εκδότης που είχαν την επιμέλεια,
- δ) ο τόπος όπου έγινε η μετάφραση και
- ε) η χρονολογία γύρω στην οποία έγινε η μετάφραση.
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Μεταφράσεις
[Επεξεργασία] Στην ελληνική γλώσσα
- Εβδομήκοντα: Παλαιά Διαθήκη, Ιουδαίοι λόγιοι, Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, 2ος-3ος αιώνας Π.Κ.Χ.
- Εξαπλά: Παλαιά Διαθήκη, Ωριγένης, Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, γύρω στο 245 Κ.Χ.
- Η Παλαιά τε και Νέα Διαθήκη: Παλαιά Διαθήκη/Καινή Διαθήκη, Ιωαννίκιος Καρτάνος, Φυλακές Βενετίας, 1536.
- Pentateuchus Hebraicus, Haldaicus, Hispanicus et Barbaro-Graecus: Πεντάτευχος και άλλα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, ανώνυμος Εβραίος, Κωνσταντινούπολη, 1547[1].
- Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: Καινή Διαθήκη, Μάξιμος Καλλιουπολίτης, Γενεύη, 1638.
- Νεοελληνική Μετάφραση: Παλαιά Διαθήκη/Καινή Διαθήκη, Νεόφυτος Βάμβας, Βιβλική Εταιρία Μεγάλης Βρετανίας και Αλλοδαπής/Ελληνική Βιβλική Εταιρία, Αθήνα, 1850.
- Η Νέα Διαθήκη κατά το Βατικανό Χειρόγραφο: Τα Ευαγγέλια, Αλέξανδρος Πάλλης, Λίβερπουλ/Αθήνα, 1902.
- Η Αγία Γραφή—Μετάφραση Νέου Κόσμου: Εβραϊκές-Αραμαϊκές Γραφές (Παλαιά Διαθήκη)/Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές (Καινή Διαθήκη), Επιτροπή Μετάφρασης Νέου Κόσμου/Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, Νέα Υόρκη/Αθήνα, 1993/1997.
- Η Αγία Γραφή—Μεταφορά στη Νεοελληνική: Παλαιά Διαθήκη/Καινή Διαθήκη, Σπύρος Φίλος, Εκδόσεις Πέργαμος, Αθήνα, 1993/1994.
- Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα: Παλαιά Διαθήκη/Καινή Διαθήκη/Δευτεροκανονικά (Απόκρυφα), Ελληνική Βιβλική Εταιρία, Αθήνα, 1997.
- Μετάφραση της Καινής Διαθήκης "Ο Λόγος":
[Επεξεργασία] Στην αγγλική γλώσσα
[Επεξεργασία] Στη λατινική γλώσσα
[Επεξεργασία] Στην συριακή (αραμαϊκή) γλώσσα
- Πεσίτα: Παλαιά Διαθήκη/Καινή Διαθήκη, Ιουδαίοι ή Εβραίοι Χριστιανοί, Συρία, 1ος-3ος αιώνας Κ.Χ.
[Επεξεργασία] Κριτικές εκδόσεις κειμένου
- Κείμενο του Εράσμου: Καινή Διαθήκη, Ντεζιντέριους Έρασμος, Βασιλεία της Ελβετίας, 1516.
[Επεξεργασία] Υποσημειώσεις
- ↑ Ως "Barbaro-Graecus" χαρακτηρίζεται η νεοελληνική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
- Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, 1989, Β. & Φ. Ε. Σκοπιά, στην αγγλική.
- 'Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστη και Ωφέλιμη' , 1990, Β. & Φ. Ε. Σκοπιά.