Καθολική Εκκλησία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
H Καθολική ή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, είναι η πολυπληθέστερη Χριστιανική Εκκλησία στον κόσμο. Υπολογίζεται ότι ο συνολικός αριθμός των πιστών της ξεπερνά τα 1.200.000.000. Κεφαλή της Καθολικής Εκκλησίας είναι ο Πάπας, ο Επίσκοπος Ρώμης, με τωρινό τον Παναγιώτατο Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ'.
Η Εκκλησία θεωρείται ως "η Καθολική Εκκλησία, που κυβερνάται από τον διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, τον Πάπα, και τους Επισκόπους σε κοινωνία και ένωση με την Ρωμαΐκή Έδρα".
Η Καθολική Εκκλησία διδάσκει ότι είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Ιησού Χριστό για την σωτηρία όλων των ανθρώπων.
[Επεξεργασία] Η Ονομασία
Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την χριστιανική Εκκλησία "Καθολική". Ένας από αυτούς, ο Άγιος Ιγνάτιος της Αντιόχειας, του οποίου μία επιστολή προς τους Χριστιανούς της Σμύρνης περιέχει την παλαιότερη χρήση της ονομασίας "Καθολική Εκκλησία" που διασώθηκε, ξεχώριζε την Καθολική Εκκλησία από τις αιρετικές ομάδες που παρουσιάζονταν, αποκαλώντας τους αιρετικούς "τέρατα με όψη ανθρώπινη, τους οποίους όχι μόνο δεν πρέπει να δέχεστε στο σπίτι σας αλλά ούτε και να τους γνωρίζετε".
Τον όρο Καθολική Εκκλησία χρησιμοποιεί και ο Άγιος Αυγουστίνος για να διακρίνει την αληθινή Εκκλησία από την αίρεση: "Πολλά είναι αυτά που με κρατάνε στην Καθολική Εκκλησία. Η ποικιλία ανθρώπων και εθνών που την αποτελούν με κρατάνε πιστό σε αυτήν, όπως και η εξουσία της, επικυρωμένη από θαύματα, από την ελπίδα, διευρημένη από την αγάπη, καθιερωμένη από τους αιώνες. Η αποστολική διαδοχή με κρατάει, με κεφαλή την Έδρα του Αποστόλου Πέτρου [δηλ. την Ρώμη], στην οποία Έδρα ο Κύριος, μετά την Ανάστασή Του, έδωσε την ευθύνη να ταΐζει τα αρνία Του (Κατά Ιωάννη 21:15-19), μέσω του τωρινού Επισκόπου Ρώμης. Τέλος, η ίδια η ονομασία Καθολική Εκκλησία με κρατάει κοντά της, από την οποία έχουν βγεί τόσες αιρέσεις, η Εκκλησία κρατήθηκε έτσι ώστε παρ'όλο που όλοι οι αιρετικοί θέλουν να αποκαλούνται Καθολικοί, όταν ένας ξένος ρωτήσει πού η Καθολική Εκκλησία κάνει λειτουργία, κανείς αιρετικός να μην δείξει τον δικό του ναό ή σπίτι. Τόσοι είναι σε αριθμό και σημασία οι πολύτιμοι δεσμοί του Χριστιανικού ονόματος που κρατάνε έναν πιστό στην Καθολική Εκκλησία, όπως και θα έπρεπε... Δεν υπάρχει τίποτα που να με δένει ή να με τραβάει προς εσένα... Κανείς δεν θα με απομακρύνει από την πίστη που δένει το νού μου με δεσμούς τόσους πολλούς και τόσο δυνατούς προς τον Χριστιανισμό... Γιατί εγώ, δεν θα πίστευα στις Γραφές εκτός από αυτές που διδάσκει με την εξουσία της η Καθολική Εκκλησία." -Αγ. Αυγουστίνος (354-430): Κατά Επιστολής Μανιχαίου, κεφ. 4: Αποδείξεις της Καθολικής Πίστης
Πριν από τον Αγ. Αυγουστίνο, ο Άγιος Κύριλλος των Ιεροσολύμων (315-386), έλεγε σε όσους προσυλήτισε στον Χριστιανισμό: "Άν ποτέ βρεθείτε σε ξένη πόλη, μην ζητήσετε απλά τον Οίκο του Κυρίου, ούτε που η Εκκλησία είναι, αλλά που είναι η Καθολική Εκκλησία. Γιατί αυτή είναι η ονομασία της Αγίας Εκκλησίας, μητέρα όλων μας και νύφη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Μονογενή Υιού του Θεού".
Τόσο η ίδια η Εκκλησία που έχει ως έδρα το Βατικανό, όσο και άλλες πηγές χρησιμοποιούν επίσημα τους όρους «Καθολική Εκκλησία»[1] και «Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία» για τον προσδιορισμό του εκκλησιαστικού αυτού οργανισμού.[2]
[Επεξεργασία] Ιστορία
Κύριο άρθρο: Ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας
Η ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας, καλύπτει μία χρονική περίοδο 2.000 χρόνων. Ως μία από τις παλαιότερες Χριστιανικές ομολογίες, η ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας πρωταγωνιστεί στην ιστορία του Χριστιανισμού ως σύνολο.
Η ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας είναι μακρόχρονη και πολύπλοκη και επεκτείνετε σε διάφορες χρονικές περιόδους στις οποίες ο ρόλος της Εκκλησίας ήταν πρωταγωνιστικός στην διαμόρφωση του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε σήμερα. Παρ'όλα αυτά, η Καθολική Εκκλησία διατήρησε αναλλοίωτα τα ουσιαστικά της δόγματα και την οργάνωσή της από τον 1ο μ.Χ. αιώνα.
Με το πέρασμα του χρόνου, η Καθολική Εκκλησία ήρθε αντιμέτωπη με προβλήματα και διαιρέσεις, όπως το σχίσμα του 1054 μ.Χ. που χώρισε την Χριστιανική Εκκλησία σε Ανατολική και Δυτική, το λεγόμενο "Σχίσμα της Δύσης" όπου από το 1378 και επί 40 χρόνια υπήρξαν μέχρι και τρεις πάπες στη διοίκηση της Δυτικής Εκκλησίας και βέβαια η Μεταρρύθμιση του Λούθηρου που οδήγησε στη δημιουργία του Προτεσταντισμού.
Η Καθολική Εκκλησία υπήρξε κινητήρια δύναμη σε μεγάλα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας όπως στον εκχριστιανισμό της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής, την διάδωση της παιδείας και την ίδρυση Πανεπιστημίων, μοναχισμό, την ανάπτυξη τέχνης, μουσικής και αρχιτεκτονικής, την Ιερά Εξέταση, τις Σταυροφορίες και την αναλυτική φιλοσοφική μέθοδο.
[Επεξεργασία] Πρόλογος: Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (4 π.Χ. εώς 37 μ.Χ.)
Η Καθολική Εκκλησία βασίστηκε στην διδασκαλία του Ιησού Χριστού, με τον όρο "Χριστός" να έχει την έννοια του Μεσσία. Ο Ιησούς στην επίγεια ζωή του ήταν ένας πιστός ιουδαίος, ξυλουργός στο επάγγελμα από την περιοχή της Γαλιλαίας, που με το έργο του εγκαινίασε την Καινή Διαθήκη (σε αντιδιαστολή με την Παλαιά Διαθήκη), τη νέα δηλαδή συμφωνία ανάμεσα σε Θεό και ανθρώπους με σκοπό τη Σωτηρία τους.
Για την Καθολική Εκκλησία, η ιστορία της αρχίζει από την στιγμή που ο Χριστός παραδίνει στον Πέτρο την εξουσία και τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών στον Πέτρο, ο οποίος θεωρείται από την Παράδοση της Εκκλησίας αυτής, ως ο πρώτος Πάπας.
[Επεξεργασία] Σημαντικές ημερομηνίες
- 4 π.Χ.: Γέννηση του Ιησού από την Ναζαρέτ, στην Βηθλεέμ. Σύμφωνα με την Εκκλησία, ο Χριστός ήταν γιός της Παρθένου Μαρίας, η οποία συνέλαβε τον Ιησού μέσω του Αγίου Πνεύματος, γι'αυτό και ο Ιησούς ήταν Υιός του Θεού.
- 30 μ.Χ.: Ο Χριστός αρχίζει το κήρυγμα και την διδασκαλία του, την οποία διέδωσαν αργότερα οι Αποστόλοι, αποτελώντας την πηγή του κειμένου της Καινής Διαθήκης.
- 33 μ.Χ.: Ο Χριστός σταυρώνεται από τις Ρωμαΐκές αρχές μετά από κατηγορία των Εβραίων θρησκευτικών ηγετών για βλασφημία. Τρεις μέρες αργότερα, ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς και ζήτησε από τους πιστούς του να βαφτιστούν και να κάνουν και άλλους μαθητές, οι οποίοι θα αποτελούσαν την Εκκλησία.
[Επεξεργασία] Πρωτοχριστιανικά χρόνια
- 50 μ.Χ.: Σύνοδος των Ιεροσολύμων
- 55-67 μ.Χ.: Ξεκινάει την διδασκαλία του ο Άγιος Παύλος, αφού έγινε Καθολικός Χριστιανός και έδωσε στον εαυτό του την ονομασία "Απόστολος των Εθνικών", ίσος με τους υπόλοιπους 12 αποστόλους. Έκανε περιοδίες στην Ανατολική Μεσόγειο διδάσκοντας και προσυλητίζοντας.
- 69 μ.Χ.: Ξεκινάει ο πρώτος οργανωμένος διωγμός των Χριστιανών στην Ρώμη, υπό τον Αυτοκράτορα Νέρωνα. Ο Άγιος Πέτρος, επίσκοπος Ρώμης, μαρτυράει και την θέση του στην Παπική Έδρα παίρνει ο Άγιος Λίνος.
- 70 μ.Χ.: Ένα μέρος των επιστολών του Αποστόλου Παύλου αρχίζουν να κυκλοφορούν ανάμεσα στους Καθολικούς Χριστιανούς.
- 70 εώς 90 μ.Χ.: Αρχίζουν να διαδίδονται τα Συνοπτικά Ευαγγέλια.
- 90 εώς 120 μ.Χ: Γράφονται το Ευαγγέλιο του Ιωάννη και ένα κομμάτι της Αποκάλυψης.
- 110 μ.Χ.: Ο Ιγνάτιος από την Αντιόχεια χρησιμοποιεί τον όρο Καθολική Εκκλησία σε μία
επιστολή προς την Εκκλησία της Σμύρνης.
- 150 μ.Χ.: Αρχίζουν να διαδίδονται οι πρώτες γνωστές εκδόσεις των Παλαιών Λατινικών Ευαγγελίων ανάμεσα στις Χριστιανικές κοινότητες. Αυτές οι Λατινικές μεταφράσεις από τις Κοινές Ελληνικές και Εβραΐκές γραφές θα αποτελέσουν την βάση των μετέπειτα μεταφράσεων της Βίβλου.
- 155 μ.Χ.: Η διδασκαλία του Μαρκίωνα, του γνωστικού Βαλέντιου και των Μοντανιστών προκαλούν διαταραχές στην Ρωμαΐκή κοινότητα. Συνεχίζονται οι διωγμοί κατά των Χριστιανών.
- 180 μ.Χ.: Το "Adversus Haereses" του Ειρηναίου, θέτει τον όρο της Αίρεσης και αναγνωρίζει κάποια Ευαγγέλια ως Κανονικά.
- 195 μ.Χ.: Ο Πάπας Βίκτορας Α', πρώτος Λατίνος Πάπας, αφορίζει τους Κουαρτοντεκιμανούς για την θέση τους όσων αφορά το Πάσχα.
- 200 μ.Χ.: O Τερτυλλιανός, ο πρώτος Μεγάλος Λατίνος Χριστιανός συγγραφέας, θέσπισε τους όρους Τριαδικότητα, "τρία Πρόσωπα, μία Ουσία" (tres Personae, una Substantia), Παλαιά Διαθήκη και Καινή Διαθήκη (Vetus et Novum Testamentum).
- 250 μ.Χ.: Ο Αυτοκράτορας Δέκιος ξεκινάει έναν ευρείας κλίμακας διωγμό των Χριστιανών στην Ρώμη. Ο Πάπας Φαβιάνος μαρτυρεί τότε. Αργότερα, ξεκινάει το Δονατιστικό ζήτημα το οποίο διχάζει τους Χριστιανούς της Βόρειας Αφρικής.
- 250 μ.Χ.: Ο Πάπας Φαβιανός στέλνει επτά Επισκόπους από την Ρώμη για να εκχριστιανίσουν την Γαλατία.
- 312 μ.Χ.: Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος οδηγεί τα Ρωμαΐκά στρατεύματα σε νίκη στην Μάχη της Μιλβιανής Γέφυρας. Σύμφωνα με την Καθολική Παράδοση, την νύχτα πριν την μάχη, ο Κωνσταντίνος είδε σε όραμα ότι θα νικούσε την μάχη αν μαχόταν με το Σύμβολο του Χριστού. Μετά την νίκη του στην μάχη, όπου ο στρατός του πολεμούσε με τον Σταυρό πάνω στις ασπίδες του, ο Κωνσταντίνος έγινε Χριστιανός, παρ'όλο που δεν βαπτίστηκε παρά μόνο λίγο πριν τον θάνατό του.
[Επεξεργασία] Ρωμαϊκή Εκκλησία
- 313 μ.Χ.: Το Διάταγμα του Μιλάνου, κυρήσσει ανεξιθρησκεία σε όλη την Ρωμαΐκή Αυτοκρατορία, τερματίζοντας τους διωγμούς των Χριστιανών.
- 321 μ.Χ.: Δίνοντας στην Εκκλησία το δικαίωμα να έχει ιδιοκτησία, ο Κωνσταντίνος δωρίζει το Παλάτι του Λατέρνου στον Επίσκοπο Μιλτιάδη, με την Βασιλική του Αγίου Ιωάννη (San Giovanni) για την Επισκοπική του Έδρα.
- 325 μ.Χ.: Ξεσπάει στην Ανατολική Εκκλησία η αίρεση του Αρείου, προκαλώντας βία και αναταραχές ανάμεσα στους Χριστιανούς.
- 325 μ.Χ.: Συγκαλείται η Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας, η οποία θεσπίζει το Σύμβολο της Νίκαιας, βασισμένο στα Παλαιά Ρωμαΐκά Σύμβολα της Δυτικής Εκκλησίας, το οποίο εκφράζει την πίστη των ορθοδόξων Τριαδικών Χριστιανών στην Αγία Τριάδα. Το Σύμβολο της Νίκαιας, χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα από την Καθολική Εκκλησία.
- 380 μ.Χ.: Ο Αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Α', βαπτίζεται Χριστιανός και κάνει την Καθολική Εκκλησία επίσημη θρησκεία της Ρωμαΐκής Αυτοκρατορίας.
- 382 μ.Χ.: Η Σύνοδος της Ρώμης υπό τον Πάπα Δαμασό Α', θέτει τον Κανόνα της Βίβλου, μία λίστα που περιλαμβάνει τα αποδεκτά βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Κανένα άλλο κείμενο εκτός από αυτά δεν θεωρείται κομμάτι της Αγίας Γραφής.
[Επεξεργασία] Δόγματα
Από τα πρώτα χρόνια της, η Καθολική Εκκλησία δημιούργησε και ακολούθησε κείμενα γνωστά ως "Σύμβολα Πίστεως" τα οποία είχαν συγγραφεί είτε από τον Επίσκοπο Ρώμης είτε από Οικουμενική Σύνοδο (πχ. Σύμβολο Νίκαιας) και έκφραζαν την δογματική αλήθεια της Εκκλησίας. Το παλαιότερο Σύμβολο Πίστεως που διασώζεται είναι το Παλαιό Ρωμαΐκό Σύμβολο, που διαμορφώθηκε τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Μεταγενέστερη έκδοση του ιδίου Συμβόλου Πίστεως είναι το Σύμβολο των Αποστόλων που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα από την Καθολική Εκκλησία. Αργότερα ακολούθησε μία ακόμη πιο αναλυτική έκδοση του Παλαιού Ρωμαΐκού Συμβόλου, το Σύμβολο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. με την τελευταία επεξεργασία του να έχει γίνει στη Σύνοδο του Τολέδο η οποία πρόσθεσε το filioque θέλοντας να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου, το 447. Αργότερα Σύμβολα Πίστεως υπήρξαν ο περίφημος Τύπος του Πάπα Όρμισδα ο οποίος αφορά το Παπικό πρωτείο και το Πιστεύω του λαού του Κυρίου του Πάπα Παύλου ΣΤ' που εκδόθηκε στις 30 Ιουνίου, 1968. Οι υπόλοιπες Χριστιανικές ομολογίες δέχονται μερικά από αυτά τα σύμβολα με πιο διαδεδομένα το Σύμβολο της Νίκαιας και το Σύμβολο των Αποστόλων.
[Επεξεργασία] Θεία Λειτουργία
[Επεξεργασία] Εκκλησίες εντός της Εκκλησίας
[Επεξεργασία] Σχέσεις με άλλες Εκκλησίες
[Επεξεργασία] Ιεραρχία της Εκκλησίας
[Επεξεργασία] Οι Λαϊκοί
[Επεξεργασία] Θρησκευτική Ζωή
[Επεξεργασία] Η Καθολική Εκκλησία στην κοινωνία
[Επεξεργασία] Προοπτικές της Καθολικής Εκκλησίας
[Επεξεργασία] Ο ρόλος της Εκκλησίας στον πολιτισμό
[Επεξεργασία] Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
- Catholic Encyclopedia
- Jesus, Peter and the Keys
- Το χρονικό της ανθρωπότητας
[Επεξεργασία] Πρόσθετη ανάγνωση
- Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδος (1964): Απόφαση για τις Καθολικές Εκκλησίες της Ανατολής (Decree On The Catholic Churches Of The Eastern Rite), στην αγγλική.
