Αντάμ Μιτσκιέβιτς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντάμ Μιτσκιέβιτς, (πολωνικά: Adam Mickiewicz) 24 Δεκεμβρίου 1798 Ζαόσιε, Νοβόγκρουντ Λευκορωσία — 26 Νοεμβρίου 1855, Κωνσταντινούπολη) — πολωνός πατριώτης, εθνικός ποιητής της Πολωνίας
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Βιογραφία
[Επεξεργασία] Τα πρώτα χρόνια
Γιος του αριστοκράτη Μικολάϊ Μιτσκιεβιτς, δικηγόρου από στο Νόβογκρουντ, μια μικρή πόλη στη σημερινή Λευκορωσία κατοικημένη κυρίως από Πολωνούς, κατεχομένη τότε από την Ρωσική Αυτοκρατορία. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο Σχολείο των Δομινικανών και μετά φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Βίλνιους. Το 1817 συμμετείχε στη δημιουργία της πατριωτικής οργανώσής των Φιλαρέτων, οπού έγραψε και το ποιημα «Ωδή στην νεότητα» το 1820. Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε ως δάσκαλος στο Πανεπιστήμιο του Κάουνας (1819 – 1823). Το 1823 διώχτηκε για τη συμμετοχή του στους «Φιλαρέτους» και αναγκάστηκε σε εξορία από την Πολωνία στη Ρωσία και συγκεκριμένα στην Αγία Πετρούπολη. Το 1829 στη Πετρούπολη ήρθε σε επαφή με εκπροσώπους του κινήματος των Δεκεμβριστών και συγκεκριμένα με τους Κονσταντίν Ρίλεβ και Αλεξάντερ Μπεστούζεβ. Στην Αγία Πετρούπολη γνωρίστηκε και με τον μεγάλο Ρώσο ποιητή Αλεξάντερ Σεργκιέβιτς Πούσκιν. Το 1829 έφυγε από την Ρωσία.
[Επεξεργασία] Από την εξορία μέχρι τον θάνατό του
Μετά από μια περιπλάνηση σε διάφορες ευρωπαϊκές χωρές ο Μιτσκιεβιτς εγκαταστάθηκε το 1832 στη Γαλλία οπου ηρθε σε επαφη με Πολωνους πατριωτες που ζουσαν εξοριστοι στο Παρίσι καταδιωκόμενοι από τα τσαρικό καθεστώς για τη συμμετοχή τους στην Εξέγερση του 1831. Από το 1839 και για ένα χρόνο δίδαξε λατινικά στη Λοζάνη ενώ την ιδία περίοδο ασχολήθηκε με τη συγγραφή πολιτικών κειμένων. Το 1840 διορίζεται καθηγητής Σλαβικής Φιλολογίας στο Γαλλικό Κολέγιο του Παρισιού. Τη ίδια περίοδο ήρθε σε επαφή με τον Αντζέϊ Τοβιάνσκι , Πολωνό φιλόσοφο, μυστικιστή και ψευδοπροφήτη. Η σχέσεις με τον Τοβιάνσκι έγιναν η αιτία απόλυσης του από το Κολέγιο το 1845. Το 1855 ο Μιτσκιέβιτς αφηνει το Παρίσι. Πηγαινει στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό τη δημιουργία Λεγεώνων για να βοηθήσει τους Γάλλους και τους Άγγλους που μάχονταν εναντίων της Ρωσίας στον Κριμαϊκό Πόλεμο. Κατά την παραμονή του στην Οθωμανική πρωτεύουσα ασθένησε από χολέρα. Τα τελευταία του λόγια που μας μεταφέρει ο φίλος του Σλουζάλσκι ήταν: «Είθε να αγαπούν αλλήλους για πάντα». Η σωρός του Μιτσκιέβιτς μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στο Παρίσι αρχικά και το 1890 στη Κρακοβία όπου φυλάσσεται σε ειδική κρυπτή στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Στανισλάβ και Βάτσαβ το κάστρο Βαβελ, όπου αναπαύονται και οι Βασιλείς της πατριδάς της περιοδου της Πολωνο-Λιθουανικής Συμπολιτείας.
[Επεξεργασία] Εργογραφία
- 1818 Ποίηση
- 1822 Μπαλάντες και Ρομάντζα. Το έργο αυτό είναι ένα λογοτεχνικό Μανιφέστο της ρομαντικής έκφρασης της Πολωνικής λογοτεχνίας.
- 1823 Ποίηση ΙΙ τόμος.
- 1828 Κόνραντ Βάλλενροντ.
- 1832 Η Βίβλος του Πολωνικού Λαού και τoυ Πολωνικού προσκυνήματος
- 1834 Ο Άρχοντας Ταντέους. Το μεγαλύτερο έργο το Αντάμ Μιτσκιεβιτς.
