Ανδαλουσιανός Σκύλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σκηνή από την ταινία.

Ο Ανδαλουσιανός σκύλος (πρωτότυπος τίτλος Un chien andalou) είναι κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους, του σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ σε συνεργασία με τον ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί.

Η ταινία γυρίστηκε το 1928 και αποτελεί ίσως το μοναδικό δείγμα τόσο καθαρής υπερρεαλιστικής έκφρασης στο χώρο της έβδομης τέχνης. Βασισμένη σε όνειρα, των Μπουνιουέλ και Νταλί, ο Ανδαλουσιανός σκύλος αποτελεί συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικά προκλητικών σκηνών, οι οποίες έχουν κατά καιρούς ερμηνευτεί ως αλληγορίες, συχνά υπό το πρίσμα των φροϋδικών θεωριών.

Το σενάριο της ταινίας ολοκληρώθηκε σε διάστημα περίπου έξι ημερών ενώ τα γυρίσματα είχαν διάρκεια περίπου δεκαπέντε ημερών. Η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας οργανώθηκε στην αίθουσα Ursulines σου Παρίσι, συγκεντρώνοντας διάσημους καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων ο Ζαν Κοκτώ και ο μουσικός Ζωρζ Ωρίκ, καθώς και την υπερρεαλιστική ομάδα. Στη συνέχεια αγοράστηκε και προβλήθηκε στις αίθουσες για περίπου οκτώ μήνες.

[Επεξεργασία] Τεχνικά στοιχεία

Σκηνοθεσία, παραγωγή : Λουίς Μπουνιουέλ
Σενάριο : Λουίς Μπουνιουέλ και Σαλβαδόρ Νταλί
Φωτογραφία : Albert Duverger
Καλλιτεχνική διεύθυνση : Pierre Schild
Διάρκεια : 17 λεπτά
Μουσική : Η πρώτη εκδοχή της ταινίας (1928) δεν περιλάμβανε μουσική. Μεταγενέστερα, το 1961, μία νέα εκδοχή του Ανδαλουσιανού σκύλου συνοδεύεται από μουσική τανγκό καθώς και αποσπάσματα από την όπερα Τριστάνος και Ιζόλδη του Βάγκνερ. Το 1983 μία τρίτη εκδοχή (μετά το θάνατο του Μπουνιουέλ) περιέχει πρωτότυπη μουσική του Mauricio Kagel.