宾格
维基百科,自由的百科全书
格 |
---|
语法格列表 |
接格 |
离格 |
Absolutive case |
位置格 |
Adverbial case |
向格 |
Benefactive case |
Causal case |
Causal-final case |
随伴格 |
与格 |
Dedative case |
Delative case |
Disjunctive case |
Distributive case |
Distributive-temporal case |
出格 |
Essive case |
Essive-formal case |
Essive-modal case |
Excessive case |
Final case |
Formal case |
属格 |
入格 |
Inessive case |
Instructive case |
Instrumental case |
方向格 |
位置格 |
Modal case |
Multiplicative case |
间接格 |
宾格 |
部分格 |
所有格 |
Postpositional case |
前置格 |
补格 |
Prosecutive case |
Separative case |
Sociative case |
Sublative case |
Superessive case |
Temporal case |
Terminative case |
Translative case |
Vialis case |
呼格 |
Morphosyntactic alignment |
Absolutive case |
主动格 |
工具格 |
Instrumental-comitative case |
Intransitive case |
主格 |
宾格(accusative case;objective case;casus accusativus)表示一个动词直接宾语的名词或一个前置词的宾语。
名词词尾变化较少的英语,在少数一些代词中存在宾格(例如,whom是who的宾格形式;him是he的宾格形式)。
注意:who/whom和he/him在英语中不仅仅是主格和宾格的关系,也是主格和与格的关系(例如:I gave him the present.等等),在古英语中,有很明显的区分:him是与格,hine是宾格。这个双重性使得很多英语学生没有意识到英语中宾格和与格的不同。