קאפל
פֿון װיקיפּעדיע
א קאפל איז א שטיקל טיכל וואס די ארטאדאקסע יידן גייען דערמיט.
אין גמרא ווערט דערציילט אז רב נחמן בר יצחק האט צוגעדעקט זיין קאפ צוליב יראת שמים זאל זיין א אפשייד צווישן אים מיט גאט.
במשך די יארן האט די קאפל באנוצט אלס א צייכונג, וואס צייכנטאן דער מענטש אז ער באלאנגט צו די יידישע פאלק.
דער שולחן ערוך באשטימט: "אסור להלך 4 אמות בלי כיסוי ראש" אזוי ווי עס שטייט: "ואבדיל אתכם מן העמים".
היינט אויך די סעקועלע יידן טוהען האן א קאפל ביי יידישע פייערונגען, ווי ביי א חופה, בר מצוה, ברית מילה, לוויה א.ד.ג.