Jak İhmalyan

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Jak İhmalyan (Rusça Жак Ихмальян) 30 temmuz 1922'de İstanbul'da doğdu. Babası Konyalı, anası Kayserili idi. Her yaşta resim yapardı. Resmin çok ciddi bir şey olduğunu ilk kez Abidin Dino'dan öğrendi. Dino ile ilk resim ilişkisi 1936'da başladı. 1942'de İDGSA Resim Bölümü Bedri Rahmi atölyesinde okudu. Akademi'de birinci sınıfı sınavla atladı. 1939'de TKP'ye girdi. 1944'te tutuklandı. Tutukluluğu yaklaşık üç yıl sürdü. 1949'da pasaport almadan Suriye yoluyla Beyrut'a gidip yerleşti. Orada bazı okullarda resim öğretmenliği yaptı. Bir ara, Beyrut Havaalanı için, Fransız ressamı Simon Baltax ile birlikte, Halkların Dostluğu konulu bir pano yaptı.

1956'da Polonya'ya geçerek Varşova Radyo Komitesinde sonra çizgi filmler stüdyosunda çalıştı. Nâzım Hikmet'in Güneşi içenlerin Türküsü adlı yapıtının Leh dilindeki çevirisini resimledi. Jak Şair Nazım Hikmet'in yakın dostlarındandı.

1959'da Çin'e giderek ailece Pekin'e yerleşti. Daha çok Radyoda çalıştı ve bir yandan da ülkenin geleneksel ve çağdaş resmini inceledi.

1961'de Sovyetler Birliği'ne geçti. 1963'te Moskova Devlet Üniversitesi Doğu Dilleri Enstitüsü Türkoloji bölümünde öğretim üyeliğine atandı. Dil öğretmenliğinin yanında, aynı zaman resimle de uğraştı. Arbat bölgesinde Taniyevih Sokağında atölyesi vardı. 1968-1978 arasında çeşitli sergiler düzenledi. 1974'te Sovyet Ressamlar Birliği'nde üye oldu. l Nisan 1978'de Moskova'da öldü, Erivanda yakıldı.

Ölümünden sonra çeşitli ülkelerde sergiler açıldı. Ölümünün 15. yılında 1993'te İstanbul'da (Galeri MD) bir anma sergisi yapıldı.13 resmini içeren bir kitap, galeri tarafından yayımlandı.

Jak İhmalyanın resimleri Türkiye’de pek çok özel koleksiyonda yer almaktadır. Bazı yapıtları müzelere girdi.