Asteroyd

Mula sa Tagalog Wikipedia, ang malayang ensiklopedya.

Ang asteroyd (Ingles: asteroid) ay isang maliit at solidong bagay sa ating Sistemang Solar na nag-oorbit sa Araw. Ang asteroyd ay isang halimbawa ng minor na planeta (o planetoid) na mas maliit kaysa sa mga planeta. Karamihan sa mga asteroyd ay pinaliliwalang labi ng protoplanetary disc na hindi naisama sa mga planeta noong nabubuo ang sistema. Ilan sa mga asteroyd ay may mga buwan. Karamihan sa mga asteroyd ay matatagpuan sa asteroid belt, na may mga elliptical na orbit sa pagitan ng Mars at Jupiter. Ang pinakamalaki sa mga ito ay 1 Ceres.

Ang katawagang asteroid, na nangangahulugang star-like o malabituin (mula sa Griyego asteroeides, aster "bituin" + -eidos "anyo, hugis") ay unang nilikha noong 1802 ni Sir Willian Herschel pagkaraang matuklasan ni Heinrich Wilhelm Olbers ang ikalawa, 2 Pallas, noong huling bahagi ng Marso ng taon ding iyon, upang ilarawan ang kanilang malabituin na anyo; ang ibang kilalang planeta ay nagmumukhang disc kung ikukumpara. Ginamit din niya ang katawagan sa mga maliliit na buwan ng mga higanteng planeta o gas giants. Ang unang scientific paper [1] na gumamit ng katawagng ito sa pamagat ay inilathala noong 1840 ni Georg Adolph Erman.