อนุสรณ์สถานแห่งชาติ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อนุสรณ์สถานแห่งชาติ เป็นอนุสาวรีย์ที่สร้างขึ้นเป็นอนุสรณ์ และเป็นที่บรรจุอัฐิของนักรบไทยเสียชีวิต และเพื่อเป็นการสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ครบ ๒๐๐ ปี ตั้งอยู่บริเวณสามแยกดอนเมือง ช่วงถนนวิภาวดีรังสิต บรรจบกับถนนพหลโยธิน ตำบลคูคต อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี ในพื้นที่ ๓๘ ไร่ ๑ งาน ๙๗ ตารางวา ของกองทัพอากาศ อยู่ในความดูแลของกรมยุทธศึกษาทหาร กองบัญชาการทหารสูงสุด
[แก้] ประวัติ
อนุสรณ์สถานแห่งชาติ เกิดขึ้นจากดำริของพลเอกสายหยุด เกิดผล ผู้บัญชาการทหารสูงสุด ว่าที่ผ่านมารัฐบาลได้จัดสร้างอนุสาวรีย์เพื่อบรรจุอัฐิ ของผู้เสียชีวิตในสงครามต่างๆ เช่น อนุสาวรีย์ทหารอาสา เป็นที่ระลึกสำหรับผู้เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ ๑, อนุสาวรีย์พิทักษ์รัฐธรรมนูญ เหตุการณ์ปราบกบฏบวรเดช, อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ กรณีพิพาทไทย-ฝรั่งเศส และสงครามโลกครั้งที่ ๒ แต่ยังมีการสู้รบเกิดขึ้นอีกหลายครั้ง เช่น สงครามเกาหลี สงครามเวียตนาม การปราบปรามผู้ก่อการร้าย มีผู้เสียชีวิตทั้งทหาร ตำรวจ และพลเรือน ซึ่งได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินไปพระราชทานเพลิงศพเป็นประจำทุกปี แต่อัฐิของผู้พลีชีพเพื่อชาติเหล่านี้ ยังคงเก็บรวบรวมไว้ และยังมิได้จัดสร้างถาวรวัตถุขึ้นเป็นอนุสรณ์อย่างสมเกียรติ
กระทรวงกลาโหมจึงได้จัดทำโครงการก่อสร้างอาคารอนุสรณ์วีรชนแห่งชาติ เป็นส่วนรวม โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินทรงประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์ เมื่อวันที่ ๒๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๒๖ เวลา ๑๖.๓๐ น การก่อสร้างแล้วเสร็จ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนารถ เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิด เมื่อวันที่ ๒ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๓๗ ทรงพระราชทานนามสถานที่นี้ว่า "อนุสรณ์สถานแห่งชาติ"
[แก้] สถาปัตยกรรม
เป็นสถาปัตยกรรมแบบใหม่ คล้ายโดมแต่มียอดเรียวแหลมกว่า มีซุ้มประตู ๔ ด้าน ตั้งอยู่บนฐานลอย มีเนินดินกว้างใหญ่รองรับฐานลอยก่อด้วยอิฐโปร่ง มีประตูเดินทะลุถึงกัน ๔ มุม การออกแบบมุ่งประโยชน์ใช้สอยเอนกประสงค์ ออกแบบและควบคุมงานก่อสร้างโดยคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ภายในอนุสรณ์สถานแห่งชาติ นอกจะบรรจุอัฐิของวีรชนไทยแล้ว ยังบรรจุดินจากสมรภูมิสำคัญในอดีต รวม ๑๐ แห่ง ได้แก่
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ที่ตำบลบางแก้ว ราชบุรี ในศึกบางแก้ว พ.ศ. ๒๓๑๗
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ที่ทุ่งลาดหญ้า กาญจนบุรี ในสงคราม ๙ ทัพ พ.ศ. ๒๓๒๘
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ในศึกถลาง พ.ศ. ๒๓๒๘
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ที่เมืองเชียงใหม่ พ.ศ. ๒๓๔๕
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ที่เมืองเชียงแสน พ.ศ. ๒๓๔๗
- ดินสมรภูมิไทยรบลาว ที่ทุ่งสัมฤทธิ์ นครราชสีมา พ.ศ. ๒๓๖๙
- ดินสมรภูมิไทยรบเขมร สมัยสุโขทัย
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ในสงครามยุทธหัตถี พ.ศ. ๒๑๓๕
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ในศึกบางระจัน พ.ศ. ๒๓๐๘
- ดินสมรภูมิไทยรบพม่า ที่ค่ายโพธิ์สามต้น พ.ศ. ๒๓๑๐
นอกจากอาคารอนุสรณ์สถานแล้ว ยังมีอาคารอื่นๆ เพื่อจัดแสดงจิตรกรรมฝาผนังเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ ตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัยจนมาถึงสมัยรัตนโกสินทร์ มีการจำลองเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ภาพจำหลักนูนต่ำแสดงเรื่องการสร้างเมือง และหุ่นจำลองเหตุการณ์สำคัญของประวัติศาสตร์การสงครามของไทย ได้แก่
- อาคารพานอรามา
- อาคารนิทรรศการ
- อาคารประกอบพิธี
- สวนอนุสรณ์สถาน