Territori Autonom i Kosovës dhe Metohisë
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
 |
| Historia e Kosovës |
|---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Territori Autonom i Kosovës dhe Metohisë është emërtimi zyrtarë gjatë viteve 1945-1963 për Kosovën.
Sikurse edhe jeta shoqërore dhe kulturore që ishin të shtypura nga regjimi serbë që vepronte në atë kohë si pjesë e mbretërisë Serbo-Kroate-Sllovene edhe gjuha shqipe e përdorur në dokumentet e asaj kohe shtypej.
Në gjurmët e historisë shqiptare kjo kohë në të cilën është përdorur ky termë për Kosovën, është pjesa e historisë më e hidhur e kombit shqiptarë në pjesët veriore të tokave të tyre. Është kjo kohë e pastrimeve etnike të territoreve të mbështetura po thuaj se nga të gjitha anët. Duke mos përjashtuar asnjë faktorë të asaj kohe, edhe pse ndonjëri duket pasiv e tjetri aktiv të gjithë kanë qenë të përzierë direkt apo indirekt. Është koha kur pjesa e kombit në veri qëndron e vetmuar para një kundërshtari që gjendej në aleanca të forta me shtete fqinje. Është koha kur populli nxirret nga shtëpitë për të parë varjet dhe pushkatimet e djemve që luftonin për dinjitet, se për një gjë më të lartë ishte e kotë të luftohej me etiketën "turk" që ja kishte ngjitur regjimi dhe kisha serbe kësaj pjese të kombit qysh pas Rilindjes Shqiptare. Edhe pse fuqitë e asaj kohe këtë etiket nuk e kishin vënë në politikat e tyre ata përdornin një etiket tjetër paksa më të butë të përkthyer "popull jo turk"
Pasojat e terrorit të shkaktuar gjatë këtyre viteve nuk janë zhdukur plotësisht gjer në vitet 90-ta. Edhe pse nga popullsia krenare paraqiteshin si të harruara tmerri dhe frika që kishin përhapur qeveritë serbe, ata e bartnin atë në shpirtin e tyre deri kur gjeneratat e reja, të cilat falë po asaj krenarie lirohen nga tmerri i quajtur nga populli "me dërzhavë, ujë dhe zjarr nuk ka hajgare".
Nuk ishte ky tmerr i pa argumentuar ishin rrahjet masive, varjet, pushkatimet në qendra të vendbanimeve para popullsisë së nxjerrë në qendër, për të parë ato ekzekutime nga një herë në mungesë të kohës këto ekzekutime bëheshin në ditën e tregut për të frikuar fshatarësinë që vinte në qendra tregtar për të shitur produktet. Këto ishin vetëm metodat aktive që përdoreshin për frikësimin masiv të popullsisë të cilat plotësoheshin me masakra dhe metoda tjera propaganduese shtetërore dhe fetare.
Për të pasur një pasqyrë se ç farë metoda për asimilimin dhe frikësimin e popullit janë përdorur gjatë kësaj kohe është mirë të shikohet filmat dokumentar që paraqesin metodat e ekzekutimeve gjatë kohës së regjimit talibanë në Afganistan, pasi që dokumentacioni për këtë kohë është i pakët për publikun. Dokumentacioni i kësaj kohe mbahet në arkivat e Serbisë dhe të kishave serbe..
Të gjitha këto akte planifikoheshin dhe zbatoheshin në emër të pastrimit nga "turqit" e që nga Evropa pranoheshin si pastrime nga "jo turqit" dhe nga Turqia si treg i ri i hapur në Ballkan.
[redaktoni] Historia
Pas ftesës së aktivistëve të Rlindjes Kombëtare, drejtuar shqiptarëve për luftë kundër pushtuesve Osmanë, forcat shqiptare të bashkuara nën flamurin kombëtar dhe të udhëhequra e kordinuara nga Lidhja e Prizrenit brenda dy viteve (1878-1880) ja arrinë që të pastrojnë tokat për të cilat dëshironin të i bashkonin në një Vilajet të i çlirojnë nga elementet ushtarake Osmane.
Forcat Osmane mblidhen dhe freskohen me përforcime dhe i pushtojnë përsëri këto toka dhe e i shkaktojnë dëme të mëdha lidhjes.
Si fitues i vendimtar i këtyre luftrave dalin forat sllave të cilat tani kishin të bënin me forca të përgjysmuara nga të dy palët. Si do që të jetë, forcat Osmane ja arrin që deri me depërtimin e forcave të armatosura të Lidhjës Kombëtare Shqiptare më 1909-1912 në teritoret e Kosovës, Sanxhakut të Ri dhe të Nishit të kontrollojnë këto pjesë.
Në ndërkohë në tubimin e quajtur Konferenca e Ambasadorëve në Lonndër fuqitë e kohës vendosin që të pranojnë shtetin shqiptarë, mirëpo ata nuk e pranojnë që shteti i tyre të shtrihet në gjitha tokat e njohura në atë kohë si shqiptare. Kësht me këtë pjesa më e madhe e tokave shqiptare i ndahet shteteve balkanike si Serbia, Mali i Zi dhe Greqia. Ndër këto toka e Kosovës i bashkangjitet shtetit Serbë dhe një pjesë e vogël shtetit të Malazezëve.
[redaktoni] Tabela e ngjarjeve
1878
Ftesa për tubimin e parisë shqiptare nga gjitha anët në Prizren. Mbajtja e tubimit Lidhja e Prizrenit e cila fton të gjithë shqiptarët në kryengritje të organizuar na ajo me qëllim të bashkimit të gjitha trojeve shqiptare në një Vilajet.
1880
Lidhja kërkon themelimin e një shteti autonom dhe shpallet si qeveri e përkohshme e Shqipërisë, ajo mbanë nën kontroll Kosovën dhe Maqedoninë perëndimore.
1881
Ri-pushimi i këtyre territoreve nga Osmanët
1909-1912
Lidhja Kombëtare Shqiptare ja arrin që tërë territorin e Kosovës dhe Shkupin të fus nën kontrollin e vet. Shpallja e pavarësisë së Shqipërisë më 12 Nëntor 1912 në Vlorë.
1913
Konferenca e Ambasadorëve në Londër e njohur për kosovarët si Konferenca e Londrës e njehë shtetin shqiptar mirëpo nuk e pranon më tepër se gjysmën e territoreve të tyre si pjesë e shtetit shqiptar.
1918
Territori i Kosovës me Traktatin e Shën Stefanit i bije hise Serbisë si pjesë e Mbretërisë Serbe-Kroate-Sllovene.
1931
Nxjerrja e ligjit për kolonizimin e Kosovës e bënë zyrtare politikën kolonizuese serbe në Kosovë e cila vazhdon përgjatë tërë kohës së luftës.
1937
Akademia e Shkencave në Serbi në krye me Vasa Çubriloviqi paraqesin Memorandumin e tyre "Shpërngulja e Shqiptarëve" . Memorandum i cili fillon të realizohet me planin për transferimet masive të shqiptarëve në Turqi.
1938
Nënshkrimi i një marrëveshje në mes të Mbretërisë Serbo-Kroate-Sllovene dhe Turqisë e cila parashihte transferimin e 40,000 familjeve shqiptare brenda 8 viteve nga Kosova dhe tokat veriore shqiptare në Turqi.
1943-1945
Konferenca e themelimit të Këshillit Çlirimit Kombëtarë në Bujan e cila ka për qëllim sigurimin e së drejtës së popullit shqiptarë për vetëvendosje deri në secesion. Komanda e Qendrore e Kosovës, themeluar më 1942 transformohet në një komandë operacionale/territoriale e radhitur si pjesë e Komandës Qendrore të Serbisë.
Kryengritja kombëtare, e udhëhequr nga Shaban Polluzha dhe shurrja e përgjakshme e sajë nga forcat e armatosura të Luftës Nacional Çlirimtare të Jugosllavisë. Pas kësaj në territorin e Kosovës vendoset regjimi ushtarak i përcjellur me varje nga gjyqet ushtarake dhe pushkatime masive publike.
1955-1956
Vala e terrorit mbi popullsinë shqiptare me qëllim të përshpejtimit të shpërnguljes së paraparë nga Memorandumi i Akademisë së Shkencave në Beograd.
