Klementi i Aleksandrisë
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
Klementi i Aleksandrisë (Titus Flavius Clemens), ishte anëtari i parë i Kishës së Aleksandrisë, dhe një nga mësuesit dhe teologët e saj më të shquar . Ai lindi rreth gjysmës së qindvjeçarit (qv) të 2, dhe vdiq rreth viteve 211 dhe 216.
Tabela e përmbajtjeve |
[redaktoni] Jeta
Klementi lindi në Egjipt (Stromata' 1). Athina është emëruar si vendlindja e tij në qindvjeçarin e gjashtë nga Epifanius Skolastikus, dhe kjo është mbështetur nga cilësia e tij klasike e greqishtes. Prindërit e tij duket se kanë qenë paganë të pasur dhe me ndonjë qëndrim shoqëror. Kryerja e edukimit të tij është treguar vazhdimisht nga poete dhe filozofë grekë. Ai udhëtoi në Greqi, Itali, Palestinë, dhe më në fund në Egjipt. Ai u bë bashkëpunëtor i Pantaenusit, kreut të shkollës katekizmore të Aleksandrisë, dhe më vonë arriti të bëhej drejtor i saj. Një nga nxënësit e tij më të njohur ishte Origeni. Gjatë përndjekjeve të Septimius Severus (202 ose 203) ai kërkoi strehim me Aleksandrin, asokohe peshkop (mbase i Flaviadës në Kapadokia, dhe më pas i Jeruzalemit, nga ku solli nje letër në Antiokia.
