Wolny Kościół Reformowany
Z Wikipedii
Wolny Kościół Reformowany – wspólnota wyznaniowa tradycji protestanckiej w Polsce należąca do Centrum Progresywnego Chrześcijaństwa (The Center For Progressive Christianity).
Spis treści |
[edytuj] Początki działalności
Początki działalności wspólnoty w Polsce sięgają początku 2003 roku. Wówczas to grupa osób związanych z Kościołem rzymskokatolickim wystosowała list skierowany do sekretarza Konferencji Episkopatu Polski kardynała Józefa Glempa z prośbą o ustanowienie w Polsce duszpasterstwa skierowanego do osób homoseksualnych. Wobec braku odpowiedzi na wielokrotnie ponawiane apele grupa ta postanowiła zorganizować w tym celu wspólnotę religijną w Polsce.
Z pomocą w tym przyszedł łotewski pastor Ernest Ivanovs. Podczas jednego z wywiadów powiedział następujące słowa o inicjatywie założenia wspólnoty: "Używamy nazwy Grupa Inicjatywna Wolnego Kościoła Reformowanego w Polsce, aby oficjalnie brzmiało, bo używając nazwy Wolny Kościół Reformowany w Polsce przed rejestracją możemy mieć kłopoty. Na liście jest 16 osób, a tak w ogóle jest 50 osób, które współdziała z nami. Działamy od maja 2003 r. od Parady Równości, w której ze stułą przeszedłem całą paradę i w taki sposób zaznaczyłem swoja obecność i otwartość na środowisko gejów i lesbijek."
Zaś działalność ujął w słowach: "Nasz Kościół jest Kościołem akceptującym ludzi. Niektórzy myśleli, ze jesteśmy Kościołem gejów i lesbijek. Tak nie jest. Jesteśmy Soborem, Kościołem ludzi, ale w takim znaczeniu, że każdy jest tutaj przyjmowany i nikt nie ma prawa potępić druga osobę."
[edytuj] Teologia Wolnego Kościoła Reformowanego
Za podstawę wiary uznaje się Pismo Święte oraz Skład Apostolski, Wyznanie Nicejsko-Konstantynopolitanskie, Wyznanie Waldensów z 1120 roku i Wyznanie Westminsterskie.
Program Kościoła zawarty jest w poniższych punktach:
[edytuj] Misja Kościoła
Misja Wolnego Kościoła Reformowanego należąc do jednego, świętego, powszechnego, apostolskiego Kościoła Chrystusowego, wyznaje że przed Bogiem jesteśmy zobowiązani:
- ofiarowywać swoje życie dla sprawiedliwości na świecie, poprzez nasze uwielbienie dla Boga przez Jezusa Chrystusa
- przyjmować i przekazywać odnawiająca siłę Ducha Świętego w każdym miejscu, tworząc więzi międzyludzkie uświęcone uzdrowicielska, zbawczą i przebaczająca łaską życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa;
- żyć życiem pełnym radości i poświecenia, służąc wszystkim ludziom, w ich potrzebach zarówno fizycznych, psychicznych, jak i duchowych, na wzór Jezusa z Nazaretu, który moc miłości przyniósł dla wszystkich ludzi;
- żyć jako widzialni świadkowie misji Jezusa we wszystkich aspektach życia społecznego.
[edytuj] Osiem punktów podstawy programowej działalności Kościoła
Poprzez nazywanie siebie progresywnymi rozumiemy, że jesteśmy Chrześcijanami, którzy...
- Odnaleźli zbliżenie z Bogiem poprzez życie i nauczanie Jezusa.
- Rozpoznają pełnię wiary innych ludzi, którzy mają inne imiona dla drogi do Królestwa Bożego, oraz którzy wierzą, że ich drogi są prawdziwe dla nich, tak jak nasza droga jest prawdziwa dla nas.
- Rozumieją dzielenie się chlebem i winem w imieniu Jezusa, jako reprezentację starożytnego obrazu Boskiej Uczty dla wszystkich ludzi.
- Zapraszają wszystkich ludzi do uczestnictwa w naszej wspólnocie i celebracji życia bez zmuszania ich do upodobniania się do nas by zostać zaakceptowanym (włączając, ale pozostawiając listę otwartą): wierzących i agnostyków, tradycyjnych Chrześcijan i pytających sceptyków, kobiety i mężczyzn, a także osoby niezidentyfikowane płciowo tych ze wszystkich orientacji seksualnych i identyfikacji płci, tych ze wszystkich ras i kultur, tych ze wszystkich klas społecznych i z różnymi zdolnościami, tych wszystkich, którzy wierzą w lepszy świat i tych, którzy stracili nadzieję.
- Wiedzą, że sposób w jaki odnosimy się do siebie nawzajem i do innych ludzi jest pełnią ekspresji tego w co wierzymy.
- Znajdują więcej łaski w szukaniu zrozumienia dogmatycznych pewników - większej wartości w pytaniach niż w absolutach.
- Formują samych siebie we wspólnoty dedykowane do wspomagania siebie nawzajem w pracy do której czujemy się powołani: walki o pokój i sprawiedliwość pomiędzy wszystkimi ludźmi, ochrony i odtwarzania integracji dla każdego Bożego stworzenia, i niesienia nadziei tym, których Jezus nazywał najmniejszymi ze swoich sióstr i braci.
- Rozpoznają, że droga podążającego za Jezusem jest kosztowna i zawierająca ofiarną miłość, nieprzejednany opór wobec zła, i wyrzekająca się jakichkolwiek przywilejów.
[edytuj] Pięć punktów misyjnych zboru
- Głosić dobra nowinę o królestwie.
- Uczyć, chrzcić i otaczać opieką nowych chrześcijan.
- Odpowiadać na ludzkie potrzeby poprzez służbę miłości.
- Wpływać na zmianę niesprawiedliwych struktur społecznych.
- Integrować wszelkie stworzenie, by jednoczyć i działać dla dobra ekologicznego Ziemi.
[edytuj] Sakramenty i liturgia
We wspólnocie sprawowane są dwa skaramenty:
- Chrzest dzieci, Konfirmacja dorosłych
- Sakrament Wieczerzy Pańskiej
Kościół dopuszcza błogosławienie związków i małżeństw osób tej samej płci (pierwsze błogosławieństwo pary chłopaków odbyło się w Polsce w październiku 2004 roku). Praktykuje chrzest dzieci i wyznawców. Wolny Kościół Reformowany uznaje kapłaństwo ludu Bożego, a więc równość kobiet i mężczyzn na każdym poziomie służby kościelnej. Pierwszą kobietę ordynowano na pastora w Anglii w 1936 roku.
Nabożeństwa w Polsce odbywaja się w każdą niedzielę około godz. 16 we wcześniej ustalonych miejscach najczęściej w Warszawie. Odbywają się także luźne spotkania. Pastor Ivanovs charakteryzuje je w następujący sposób:
- My jesteśmy Kościołem, który przychodzi do człowieka, dlatego spotykamy się jak na razie na przykład w kawiarni, żeby znikły kompleksy, urazy osób, którzy są poza Kościołem i którzy mają wątpliwości, pytania, ale nie mają odwagi wejść do Kościoła. To dlatego Kościół przychodzi tu, bo naszą wykładnią Kościoła nie jest, gdzie jest papież, tam jest Kościół, ale gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imieniu Chrystusa, tam jest Kościół.
[edytuj] Członkowie
Kościół nie posiada sformalizowanej struktury, więc liczba członków nie jest możliwa do ustalenia. W liturgii i spotkaniach bierze udział około 50 osób.
[edytuj] Duchowni
Obecnie wspólnota posiada dwóch duchownych działających na terenie Polski. Są to:
- pastor Ernest Ivanovs
- diakon Szymon Niemiec, ordynowany 1 stycznia 2005 r.
Zwierzchnikiem Wolnego Kościoła Reformowanego w Polsce jest wielebny Ernest Ivanovs.
