Wilk falklandzki
Z Wikipedii
Wilk falklandzki | |
Ilustracja - John Gerrard Keulemans (1842-1912) |
|
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | ssaki żyworodne |
Szczep | łożyskowce |
Rząd | drapieżne |
Rodzina | psowate |
Rodzaj | Dusicyon |
Gatunek | wilk falklandzki |
Nazwa systematyczna | |
Dusicyon australis | |
(Kerr, 1792) |
Wilk falklandzki (Dusicyon australis = D. antarcticus) - wymarły gatunek z rodziny psowatych rzędu drapieżnych. Ostatnie okazy zaobserwowano 100 lat temu. Występował wyłącznie na Falklandach. Ten endenemiczny gatunek wilka wyginął w 1876 roku
- Długość ciała: ok. 90 cm.
- Długość ogona: ok. 30 cm.
- Sierść: brązoworuda z czarnymi znakami.
- Środowisko: piaszczyste wybrzeża.
- Pożywienie: ptaki (pingwiny, gęsi Magellana).
Wytępiony jako szkodnik przez europejskich kolonistów ok. 1876 roku, poza kilkoma osobnikami, które hodowano w ZOO w Londynie z nadzieją na przychówek. Niestety, bezskutecznie.