Warszawska Kolej Dojazdowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

PKP Warszawska Kolej Dojazdowa
Status prawny	spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Rok założenia	1925
Lokalizacja	05-825 Grodzisk Mazowiecki ul. Batorego 23 tel. 022 755 5564
Ważni pracownicy	Grzegorz Dymecki - Prezes Zarządu
Branża	transport
Produkty	regionalny kolejowy transport pasażerski
Zatrudnienie	220
Strona internetowa firmy

Stacja w Podkowie Leśnej - Podkowa Leśna Główna

Zespół Trakcyjny EN94 w pobliżu stacji Podkowa Leśna Zachodnia

Zespół Trakcyjny EN95 w pobliżu stacji Podkowa Leśna Główna

Zabytkowy wagon EN80 w barwach EKD

Rozkład jazdy kolejki EKD z 1942.

Warszawska Kolej Dojazdowa (WKD) dawniej Elektryczna Kolej Dojazdowa (EKD) – spółka z grupy PKP wykonująca przewozy pasażerskie na linii kolei normalnotorowej na odcinku Warszawa Śródmieście WKD - Podkowa Leśna - Grodzisk Mazowiecki Radońska (linia nr 47) z odgałęzieniem Podkowa Leśna - Milanówek Grudów (linia nr 48).

[edytuj] Historia

W 1918 roku powstała spółka Siła i Światło, której wiodącym kapitałem był kapitał angielski. Spółka ta była inicjatorem, inwestorem i właścicielem EKD. Pierwszy pociąg wyjechał na linię 11 grudnia 1927 roku. Była to pierwsza normalnotorowa, zelektryfikowana linia kolejowa w Polsce. Napięcie w sieci trakcyjnej jest podobne do napięcia na liniach tramwajowych - 600V prądu stałego (standardowo w PKP napięcie wynosi 3000V prądu stałego). W systemie sygnalizacji zabezpieczenia ruchu pociągów zastosowano semafory świetlne oraz SBL.

Od początku do roku 1972 linię obsługiwały angielskie wagony silnikowe typu EN80. Wagony te osiągały prędkość 70 km/h. W latach 60. XX wieku PaFaWag Wrocław zaczął dostarczać nowe, dwuwagonowe elektryczne zespoły trakcyjne serii EN94. Całkowicie wyparły one wyeksploatowane wagony typu EN80. W 2004 roku Urząd Marszałkowski województwa mazowieckiego kupił dla WKD nowy, czterowagonowy zespół trakcyjny typu EN95. Producentem tego pojazdu jest PESA Bydgoszcz.

Budowę linii rozpoczęto w Komorowie i poprowadzono ją w obu kierunkach, tj. w kierunku Warszawy i kierunku Grodziska Mazowieckiego. Pierwotny przebieg linii na terenie Warszawy różnił się od obecnego. Linia biegła bardziej oddalona od torów Drogi Żelaznej Warszawsko Wiedeńskiej i docierała aż do ulicy Marszałkowskiej. Istniał też odcinek pomiędzy stacją Warszawa Szczęśliwice EKD a Włochy EKD (znajdującej się przy przystanku PKP). W 1934 roku powstał odcinek pomiędzy stacją Grodzisk Mazowiecki Radońska i Grodzisk Mazowiecki EKD (również blisko stacji PKP), a w 1936 roku wybudowano odcinek łączący Podkowę Leśną z Milanówkiem.

Wskutek nasilającego się ruchu samochodowego zamknięto odcinki Milanówek - Milanówek Grudów, Grodzisk Mazowiecki WKD - Grodzisk Mazowiecki Radońska oraz Warszawa Włochy WKD - Warszawa Szczęśliwice WKD. W 1975 roku przeniesiono miejski odcinek linii w Warszawie w obecne położenie.

Po II wojnie światowej spółka Elektryczna Kolej Dojazdowa została upaństwowiona, a w roku 1951 zmieniono nazwę na Warszawską Kolej Dojazdową (przedwojenną nazwę określającą wąskotorowe kolejki dojazdowe w okolicy Warszawy). W 2001 roku, z powodu podziału PKP na spółki, Warszawska Kolej Dojazdowa stała się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

W latach 70. próbowano zintegrować WKD z warszawskim systemem tramwajowym. Przeprowadzono próby z wykorzystaniem wagonu tramwajowego Konstal 13N, jednak testy się nie powiodły ze względu na różnice w wózkach wagonu tramwajowego i wagonu WKD.

Linia WKD posiada jedno połączenie z resztą sieci PKP. Rolę tego połączenia pełni jednotorowy, niezelektryfikowany szlak kolejowy pomiędzy stacją PKP w Pruszkowie, a Komorowem (linia nr 512; tzw. żeberko), na którym planowane jest uruchomienie pociągów pasażerskich.