Sznaucer miniaturowy
Z Wikipedii
| Sznaucer miniaturowy | |
 Sznaucer miniaturowy |
|
| Kraj patronacki | Niemcy |
| Kraj pochodzenia | Niemcy |
| Wymiary | |
| Wysokość | 30 - 35 cm |
| Waga | 4,5 - 7 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa II, Sekcja 1, nr wzorca 183 |
| AKC | Terrier |
| ANKC | Grupa 6 (Utility) |
| CKC | Grupa 4 - Terriers |
| KC(UK) | Utility |
| NZKC | Utility |
| UKC | Terriers |
| Wzorce rasy | |
| FCI • AKC • ANKC • CKC KC(UK) • NZKC • UKC |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Sznaucer miniaturowy - jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów w typie pinczera i sznaucera w podsekcji sznaucery.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie rasy
Sznaucer miniaturowy pochodzi od małych psów o szorstkim owłosieniu, używanych do stróżowania przy gospodarstwach wiejskich południowych Niemiec i Szwajcarii już w XIX wieku. Wtedy jeszcze pies ten określany był jako szorstkowłosy pinczer karłowaty. Odznaczały się one dużą odwagą, czujnością i skutecznościa w tępieniu gryzoni. Początowo sznaucery miniaturowe i affenpinczery traktowane były jako jedna rasa. Jednak affenpinczer posiada cechy psa karłowatego, a sznaucer miniaturowy nie powinien ich mieć. Na jednej z wystaw kynolog Josef Berta odnalazł pewnego sznaucera miniaturowego i to właśnie on przyczynił się do oddzielenia tych ras.
[edytuj] Użytkowość
Pies towarzyszący, nadający się także do sportów jak agillity, frisbee, a także obedience. Pies stróżujący.
[edytuj] Temperament
Sznaucer miniaturowy ma charakter sznaucera średniego z piętnem temperamentu i zachowania małego psa. Mimo swojej wielkości, należy go traktować tak jak jego większych pobratymców. Psy tej rasy bardzo mocno przywiązują się do swojego właściciela. Inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujna uwaga, czynią z niego doskonałego psa do towarzystwa i psa stróżującego. Może przebywać w ciasnych mieszkaniach.
[edytuj] Budowa
Sznaucery miniaturowe mają wszystkie cechy większych sznaucerów i stanowią ich pomniejszenie. Miniatura powinna być pozbawiona defetów ras karłowatych takich jak kulista czaszka, wyłupiaste oczy, cienka kość, krótka, spiczasta kufa. Sznaucer miniaturowy powinien być zwartym, grubokościstym psem.
- głowa: długa, mocna, stanowiąca połowę długości grzbietu. Czoło płaskie, guz potyliczny niewidoczny. Kufa długa, zakończona w formie ściętego klina. Stop wyraźnie zaznaczony. Kulista czaszka i krótka, spiczasta kufa są wadami.
- oczy: jak najciemniejsze dla wszystkich umaszczeń, nieduże, owalne, osadzone frontalnie. Wadliwe jest oko duże, okrągłe, a w szczególności wyłupiaste.
- uzębienie: powinno być kompletne. Zgryz nożycowy. Zęby powinny być duże, białe i zdrowe. Zęby malutkie, źle wyształcone, noszące ślady przebytych chorób są wadami.
- uszy: wysoko osadzone, załamane w połowie, w kształcie litery V, przylegające wewnętrzną krawędzią do głowy. Dawniej uszy były kopiowane - obecnie jest to zabronione.
[edytuj] Szata i umaszczenie
Składa się z miękkiego podszerstka i twardego włosa pokrywowego. Włos pokrywowy powinien być twardy, gęsty, ani kręcony, ani nastroszony. Przy dotyku powinien lekko odstawać, jakby sprężynował. Włos powinien być twardy na całym ciele. Na kufie tworzy typową, twardą brodę, a nad oczami krzaczaste brwi. Wzorzec przewiduje cztery rodzaje umaszczenia sznaucerów miniaturowych: czarne, czarno - srebrne, "pieprz i sól" i białe.
[edytuj] Zdrowie
Ta rasa jest bardzo odporna na warunki pogodowe i wiele chorób. Zasadniczo nie występują u nich choroby wrodzone. Czasem mogą chorować na choroby skóry, w starszym wieku na jaskrę. Często chorują też na nerki.
[edytuj] Pielęgnacja
Sznaucera miniaturowego trzeba regularnie szczotkować i trymować. Kąpiel niezbyt często - tylko w razie potrzeby.
- Zobacz też
